Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Gl 528/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Dąbek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2009 r. sprawy ze skarg "A" Sp. z o.o. w W. oraz Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w U. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej teren działki nr [...] w jednostce strukturalnej "[...]", a ponadto § 5 pkt 3 i § 6 pkt 2 oraz - w zakresie dotyczącym zaleceń - § 8 pkt 2 i § 14 pkt 1 i 6, 2. oddala skargi w pozostałej części, 3. zasądza od Gminy U. na rzecz "A" Sp. z o.o. w W. kwotę 707 ( siedemset siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miasta U. uchwałą z dnia [...]r. nr [...], wydaną na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1, art. 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 20 ustawy z dnia 27 marca 2007 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta U. Uchwała ta opublikowana została w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] Nr [...] z dnia [...]r. pod pozycją [...] i zgodnie z treścią § 18 weszła w życie po upływie [...] dni od dnia ogłoszenia.

W dniu [...]r. "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą uchwałę domagając się stwierdzenia nieważności tej uchwały w całości oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Wniesienie skargi poprzedzało pisemne wezwanie Rady Miasta U. do usunięcia naruszenia prawa.

W uzasadnieniu skargi skarżąca Spółka podniosła zarzut sprzeczności planu miejscowego z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta U.(uchwała Rady Miasta z dnia [...]r. nr [...]). Mianowicie działka nr [...], której Spółka jest właścicielem, w Studium znalazła się w terenie położonym w obszarze "[...]I" ochrony uzdrowiskowej i w granicach zabudowy mieszkaniowej [...] - budownictwo mieszkalne o średniej i wyższej intensywności zabudowy z usługami centrotwórczymi - zabudowa śródmiejska. W ustaleniach ogólnych dla tego terenu przewidziano budownictwo mieszkaniowe o średniej i wyższej intensywności z usługami centrotwórczymi, połączenie funkcji mieszkaniowej i usługowej o intensywności większej w rejonie centrum, możliwość realizacji wyłącznie osiedla budownictwa wielorodzinnego lub zabudowy mieszanej wielorodzinnej i jednorodzinnej. Tymczasem w planie miejscowym działkę nr [...] podzielono między obszary oznaczone symbolem [...] - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oraz [...] - tereny zabudowy usługowej. Wbrew ustaleniom Studium dla terenu zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej ([...]) w planie wprowadzono zakaz zabudowy jednorodzinnej - § 10 ust. 5 pkt 2, zaś dla terenu zabudowy usługowej ([...]) dopuszczono zabudowę mieszkaniową wyłącznie jednorodzinną i to w połączeniu z usługami - § 11 ust. 1 pkt 1, jednocześnie wprowadzając całkowity zakaz lokalizowania budownictwa wielorodzinnego - § 11 ust. 1 pkt 2 pomimo tego, że w Studium obszar ten określono jako obszary szczególne mieszkaniowe dopuszczając funkcje usługowe wyłącznie w połączeniu z mieszkaniową. Pomimo więc dokonania przez Radę Miasta w zaskarżonej uchwale stwierdzenia zgodności planu z ustaleniami Studium, w wymienionym zakresie zachodzi sprzeczność, co narusza przepis art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej ustawą.