Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. IV SA/Gl 389/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) Sędzia NSA Wiesław Morys Protokolant St. sekr. sąd. Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2009r. sprawy ze skargi Z.P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr[...] , Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. nie stwierdził u Z. P. choroby zawodowej uszkodzenia słuchu wymienionej w pozycji 21 wykazu chorób zawodowych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115). W podstawie prawnej tej decyzji powołał art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 z późn. zm.) i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu przytoczył się treść orzeczeń lekarskich tj. Poradni Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. z dnia [...] oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. z dnia [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Wskazał, że lekarze orzecznicy w konkluzjach swoich orzeczeń wskazali, że stwierdzona u strony lokalizacja uszkodzenia słuchu w uchu prawym - pozaślimakowa, a więc nie typowa dla pohałasowego uszkodzenia słuchu, a także wielkość ubytku w uchu lepiej słyszącym - prawym nie upoważniają do rozpoznania zawodowego obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem. Ponadto, stwierdzona asymetria wielkości ubytków słuchu nie jest charakterystyczna dla skutków klinicznych działania hałasu w warunkach przewlekłej ekspozycji zawodowej. Na podstawie oceny narażenia zawodowego organ doszedł do przekonania, iż w latach [...] strona pracowała w A "[...]" w K. kolejno na stanowiskach pracownika niewykwalifikowanego pod ziemią, młodszego górnika pod ziemią, górnika pod ziemią, spawacza pod ziemią, ślusarza pod ziemią w warunkach stwarzających ryzyko powstania choroby zawodowej. Jednak z powodu braku rozpoznania choroby zawodowej przez upoważnione placówki diagnostyczne nie było podstaw do jej stwierdzenia.