Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Gl 478/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Teresa Randak, Edyta Żarkiewicz, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] A S.A. w K. zwrócił się do Ministra Finansów o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z ustawą z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. 2007 r. Nr 130, poz. 905, dalej "ustawa o KDT"), m.in. w zakresie ustalenia momentu powstania kosztów uzyskania przychodów w przypadku zwrotu Zarządcy Rozliczeń środków na pokrycie kosztów osieroconych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (jako zdarzenie przyszłe) wynika, iż wytwórcy energii elektrycznej osiągali dotychczas przychody wynikające z długoterminowych umów sprzedaży mocy i energii elektrycznej. Z dniem 4 sierpnia 2007 r. weszła w życie ustawa o KDT, regulująca zasady pokrywania kosztów powstałych u wytwórców energii elektrycznej, w tym: 1) przedterminowego rozwiązywania umów długoterminowych, 2) finansowania kosztów powstałych w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych, 3) wypłacania środków na pokrycie tzn. kosztów osieroconych, 4) obliczania, korygowania i rozliczania kosztów osieroconych, 5) funkcjonowania tzn. Zarządcy Rozliczeń z tytułu rekompensaty kosztów osieroconych.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 3-6 ustawy o KDT istnieje możliwość rozwiązania za rekompensatą długoterminowych kontraktów na dostawę energii zawartych uprzednio przez wytwórców energii elektrycznej. Rozwiązanie KDT oznacza dla wytwórców energii elektrycznej, że będą oni osiągali przychody na rynku konkurencyjnym, a nie wg korzystnych taryf wynikających z dotychczasowych umów długoterminowych. Zdaniem wnioskodawcy, rekompensata powinna pokrywać koszty osierocone, tj. wydatki wytwórców nie pokryte przychodami uzyskanymi ze sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym po przedterminowym rozwiązaniu umów długoterminowych. Podniósł jednocześnie, iż rolą Zarządcy jest pobieranie środków na pokrycie rekompensat, zarządzanie nimi i wypłacanie ich wytwórcom, co w konsekwencji ma się sprowadzać do okresowego otrzymywania przez wytwórców energii znacznych kosztów pieniężnych od Zarządcy.