Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Bd 842/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Liwacz Sędziowie Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej

w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż.

z dnia [...]r. [...] ustalającą P. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn w kwocie 47.216 zł.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż w dniu [...]r. została zawarta umowa darowizny, pomiędzy skarżącym - jako obdarowanym, a M. K. i K. K. - jako darczyńcami, 20 udziałów w spółce "M.", o wartości 699.180 zł. Umowa została zawarta w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Na podstawie powyższej umowy darowizny oraz wniosku z dnia [...]r.

w dniu [...]r. dokonano wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym dla podmiotu C.-H.l "M." Spółka z o. o., uwzględniającego skarżącego jako wspólnika posiadającego 20 udziałów w Spółce. W dniu [...]r. wpłynęło do Urzędu Skarbowego w Ż. pismo z dnia [...]r. odwołujące udzieloną skarżącemu

przez rodziców darowiznę. Umowa została zawarta w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi w dniu [...]r.

Postanowieniem z dnia [...]r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął postępowanie podatkowe w sprawie wymiaru podatku od spadków i darowizn, a następnie decyzją z dnia [...]r. ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn w wysokości 47.216 zł.

W dowołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji

i umorzenie postępowania w sprawie lub o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenia art. 120, art. 121, art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej, poprzez zaniechanie zastosowania przepisu art. 199a tej ustawy oraz art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn poprzez błędne przyjęcie, że podatnik utracił prawo do zwolnienia od podatku od spadków i darowizn wobec niedochowania czynności, o której mowa w art. 4a ust. 3 wskazanej ustawy.