Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 listopada 2009 r., sygn. I SA/Wr 1051/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Sędzia WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca, Protokolant: Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2009 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi: M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III kwartał i za miesiące od października do grudnia 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r. Nr [...] określającą M. K. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za trzy pierwsze kwartały 2006 r. oraz za miesiące od października do grudnia 2006 r.

Jak wynikało z akt sprawy skarżący prowadził działalność gospodarczą pod firmą A w P. i handlował złomem. Czynności kontrolne ujawniły, że w badanym okresie rozliczeniowym zaewidencjonował i rozliczył podatek naliczony wynikający z [...] faktur VAT wystawionych przez R. Z. (prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą B) oraz z [...] faktur VAT wystawionych przez R. Z. (prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą C). Opisane faktury, zdaniem organów podatkowych, nie odzwierciedlały opisanych w nich zdarzeń, co zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej: ustawa o VAT) wykluczało możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedstawionych faktur. Powołując się na przepisy art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i w związku z art. 193 § 4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.) organy podatkowe uznały za nierzetelne prowadzone przez skarżącego ewidencje w części zawierającej zakwestionowane faktury, w tym też zakresie nie uznano ich za dowód w prowadzonym postępowaniu podatkowym.