Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2009 r., sygn. I SA/Wr 1428/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Do Urzędu Miasta w L. w dniu [...] 2008 r. wpłynął wniosek A S.A. we W. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości, jaki został uiszczony za 2004 r., na podstawie złożonej w dniu [...] 2004 r. deklaracji. W ocenie wnioskodawcy wykazany w deklaracji na podatek od nieruchomości za 2004 r. podatek w kwocie [...] a następnie w wyniku korekty deklaracji złożonej [...] 2004 r. w kwocie [...] zł, wynikający z opodatkowania stawką 2 % budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, został zawyżony w rezultacie przyjęcia do opodatkowania wartości szaf telekomunikacyjnych i linii telekomunikacyjnych, instalowanych w kanalizacjach. Błędne objęcie ich zakresem przedmiotowym podatku od nieruchomości, skutkowało zawyżeniem podatku o kwotę [...] zł. Spółka stwierdziła, że w jej przeświadczeniu szafy telekomunikacyjne i linie telekomunikacyjne, instalowane w kanalizacjach, nie stanowią budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Szafy telekomunikacyjne nie stanowią bowiem obiektów budowlanych w rozumieniu prawa budowlanego, gdyż nie powstają w procesie budowlanym (pozwolenie budowlane wydawane jest jedynie na fundamenty) oraz nie są trwale związane z fundamentami (są demontowane bez potrzeby przeprowadzania robót budowlanych). W odniesieniu do linii telekomunikacyjnych spółka stwierdziła, że również i one nie stanowią obiektu budowlanego, gdyż nie są trwale związane z gruntem ani też nie łączy ich związek techniczno - funkcjonalny z kanalizacją. W przeciwieństwie do linii kablowej, ułożonej w kanalizacji nie będącej obiektem budowlanym, linia kablowa ułożona bezpośrednio w ziemi takim obiektem jest. Uzasadnienie korekty deklaracji podatkowej oparto ponadto o treść ekspertyzy rzeczoznawcy w zakresie prawa budowlanego mgr W. T. oraz ekspertyzy prawnej prof. dr hab. B. B. oraz dr W. M. odnoszącej się do zasad opodatkowania budowli. Spółka twierdziła, powołując się na przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie, że linia kablowa ułożona w kanalizacji nie spełnia wymagań koniecznych dla zdefiniowania jej jako telekomunikacyjnego obiektu budowlanego, odmiennie niż sama kanalizacja kablowa. Podsumowując swój wniosek spółka stwierdziła, że tylko kable ułożone bezpośrednio w ziemi mogą być uznane za budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, a tym samym za budowle w rozumieniu art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.