Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. IV SA/Po 292/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie NSA Paweł Miładowski WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2009 r. sprawy ze skargi M.Ż. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. oddala skargę 2. zasądza na rzecz adwokata M.S. od Skarbu Państwa (Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) wynagrodzenie w kwocie [...] ([...])złotych podwyższone o kwotę [...] ([...]) złotych stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności - łącznie [...] ([...]) zł oraz 17 (siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu /-/I.Kucznerowicz /-/B.Popowska /-/P.Miładowski

Uzasadnienie

Prezydent Miasta Poznań decyzją z dnia [...].10.2008r. nr [...], działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (jt. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm. - dalej ustawa) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego na żądanie Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości Prywatnych "[...]", orzekł o wymeldowaniu M.Ż. z pobytu stałego z lokalu przy ul. [...] m. [...] w P. W trakcie postępowania ustalono, że M.Ż. opuścił bez wymeldowania zajmowany lokal. Fakt ten został potwierdzony w podaniu i zeznaniach L.W. z dnia 17 grudnia 200 r., 30 stycznia 2008r. i 28 lipca 2008r., zeznaniach L.P. z dnia 16 kwietnia 2008 r. i 3 września 2008 r., zeznaniu J.M. z dnia 4 lipca 2008 r. i w piśmie Komisariatu Policji P. z dnia 17 stycznia 2008r. Jak stwierdził organ I instancji zebrany materiał ściśle ze sobą koresponduje i potwierdza się w momentach kluczowych dla sprawy. Zeznania zarówno stron, jak i świadka, a także informacje niezależnego organu - Policji, potwierdzają, że M.Ż. trwale i dobrowolnie opuścił lokal nr [...] przy ul. [...] w P., czym spełnił przesłankę opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Prezydent Miasta Poznań powołał się przy tym na orzecznictwo sądów administracyjnych. Za trwałością opuszczenia przemawia to, że ww. pojawia się w przedmiotowej nieruchomości sporadycznie, ograniczając swoje wizyty do odbioru korespondencji. Natomiast przesłanka dobrowolności została spełniona, ponieważ opuszczenie. przedmiotowego lokalu nie wynikało z bezprawnych zachowań innych osób, tylko M.Ż. sam zdecydował się na opuszczenie tego lokalu, co wynikało z zeznań złożonych przez strony postępowania i świadka. Nie wskazano na żadne okoliczności, które stanowiłyby, że opuszczenie przez wymienionego przedmiotowego lokalu nie było wynikiem jego woli. W związku z tym tut. organ uznał, że opuszczenie przez M.Ż. lokalu nr [...] przy ul: [...] w Poznaniu miało charakter trwały i dobrowolny. W uzasadnieniu decyzji wskazano również na okoliczność, że lokal jest tylko wówczas stałym miejscem pobytu przebywającej w nim osoby, gdy stanowi dla niej wyłączne centrum życiowe, a więc lokal, w którym koncentrują się jej wszystkie codzienne sprawy, gdzie przebywa, wypoczywa, prowadzi gospodarstwo domowe itp. Jak stwierdził organ I instancji lokalem o jakim mowa wyżej nie jest dla M.Ż. lokal nr [...] przy ul. [...] w P., w związku z czym ciąży na nim obowiązek wymeldowania się zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Organ i instancji wyjaśnił również , że przepisy ustawy mają charakter porządkowy, w związku z czym rejestracja miejsca pobytu osób była zgodna ze stanem faktycznym. Celowi temu służy zarówno obowiązek meldunkowy osoby przybywającej pod określony adres (art. 10 ust. 1 ustawy) bądź opuszczającej miejsce pobytu (art. 15 ust. 1 ustawy), jak i uprawnienie organu gminy do wydania decyzji o wymeldowaniu, w sytuacji, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Postępowanie dowodowe jest więc ograniczone do ustalenia, czy zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, tj. faktyczne opuszczenie lokalu oraz niedopełnienie obowiązku wymeldowania się z pobytu stałego.