Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. III SA/Łd 351/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), , Protokolant Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu należności celnych oddala skargę.

Uzasadnienie

W pismach z dnia [...] roku i [...] roku A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej w Ł. o zwrot należności celnych wyegzekwowanych na podstawie tytułu wykonawczego nr [...]z dnia [...]r. Powyższy tytuł wykonawczy obejmował kwoty należności określone w decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. z dnia [...]r. nr [...], uznającej za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr [...] z dnia [....] roku.

Decyzją z dnia [...] roku nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. odmówił zwrotu powyższych należności, wskazując, że w sprawie nie zostały spełnione wszystkie wymagania określone, w szczególności w art. 246 § 2 i 4 Kodeksu celnego, do dokonania takiego zwrotu. Organ podniósł, iż wyegzekwowane od Spółki w dniu 22 listopada 2007r. należności celne wraz z odsetkami były prawnie należne w chwili ich pobrania i nie stały się nienależne w następstwie późniejszego odpadnięcia podstawy faktycznej lub prawnej wymiaru. Decyzja Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. z dnia [...]r., która stanowiła podstawę do wszczęcia egzekucji, jest ostateczna i nadal pozostaje w obrocie prawnym, a zatem nadal istnieją, w ocenie organu, podstawy faktyczne i prawne wymiaru należności celnych, o zwrot których Spółka wnioskuje.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca Spółka wskazała na naruszenie przepisów art. 120, art. 121 i art. 122 Ordynacji podatkowej, a także art. 246 Kodeksu celnego. W uzasadnieniu podniosła, że wniosek o zwrot należności celnych podyktowany był bezpodstawnością przeprowadzonej w dniu 22 listopada 2007 roku egzekucji. Strona wskazała na treść art. 242 § 4 Kodeksu celnego, zgodnie z którym kwot należności można dochodzić w ciągu 5 lat, licząc od dnia w którym zostały zarejestrowane. Rejestracja długu celnego w niniejszej sprawie nastąpiła w dniu 15 maja 1999r. i tym samym, zdaniem Spółki, organ mógł skutecznie dochodzić należności ze zgłoszenia celnego SAD nr [...] do dnia [...]r. Strona podniosła, iż domaga się zwrotu należności celnych, z powodu upływu terminu do ich wyegzekwowania, a nie z powodu braku podstaw prawnych do zarejestrowania w dniu [...]r. długu celnego.