Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. I SA/Lu 344/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (spr.),, Sędzia WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 października 2009 r. sprawy ze skargi Banku A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości kwoty nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu przez dłużnika zajętej wierzytelności I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Banku A. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Lu 344/09

UZASADNIENIE

1. Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia Banku "A" / Banku /, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego / Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - k.p.a. / oraz w związku z art. 18 i art. 71 a § 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji / Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm. - u.p.e.a. / utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] w sprawie określenia wysokości kwoty nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu przez dłużnika zajętej wierzytelności w wysokości 320 681,61 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej uzasadniał, że w toku postępowania egzekucyjnego, prowadzonego w stosunku do R. K. / zobowiązanego /, Naczelnik Urzędu Skarbowego / organ egzekucyjny / dokonał zajęcia prawa majątkowego w postaci wierzytelności u dłużnika zajętej wierzytelności / Banku / z tytułu płatności za wykonane przez R. K. usługi budowlane. W okresie od 9 maja 2005 r. do 26 czerwca 2008r. organ egzekucyjny skierował 5 zawiadomień o zajęciu wierzytelności łącznie na 401 045,71 zł z odsetkami. Bank niezupełnie wywiązał się z obowiązków z art. 89 § 3 u.p.e.a. Na zawiadomienie z dnia 9 maja 2005 r. Bank nie zareagował w ogóle. Na zawiadomienie z dnia 23 listopada 2005 r. odpowiedział, że zobowiązany nie posiada wolnych kwot należności Banku. Na zawiadomienie z dnia 27 listopada 2007 r. Bank odpowiedział, że zobowiązany nie posiada na rachunku środków ani innych należności pozwalających na realizację zajęcia. Na zawiadomienie z dnia 1 kwietnia 2008 r. Bank poinformował o likwidacji rachunku bieżącego. Na zawiadomienie z dnia 25 czerwca 2008 r. Bank odpowiedział, że zobowiązany nie posiada wierzytelności. Złożone oświadczenia są niepełne, wymijające, nie na temat, wprowadzające w błąd organ egzekucyjny co do istnienia wierzytelności zobowiązanego względem Banku. Bank nie informował o zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej. W żadnym piśmie Bank jednoznacznie nie stwierdził, że nie uznaje zajętych wierzytelności. Organ egzekucyjny zastosował środek egzekucyjny w postaci zajęcia rachunku bankowego prowadzonego przez Bank. Bank cyklicznie przekazywał kwoty w różnej wysokości, powołując w treści przelewów numery zawiadomień dotyczących zarówno zajęcia prawa majątkowego w postaci wierzytelności za wykonane usługi budowlane, jak również zajęcia rachunku bankowego. Organ egzekucyjny kwalifikował te wpływy jako realizację zajęcia rachunku bankowego, bo środki finansowe wpływały do organu egzekucyjnego z rachunku bankowego zobowiązanego. W toku dokonanych czynności organ egzekucyjny powziął informację, że Bank tytułem realizacji faktur za wykonane usługi budowlane dokonuje systematycznych przelewów na rachunek bankowy zobowiązanego.