Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. I SA/Bd 702/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Protokolant sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2004 r., za poszczególne miesiące 2005 r. oraz od stycznia do marca 2006 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące od czerwca 2004 r. do lutego 2005 r. oraz kwiecień i sierpień 2005 r., 2. w pozostałej części skargę oddala, 3. określa, że zaskarżona decyzja w części uchylonej nie podlega wykonaniu, 4. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego kwotę 5000 zł (pięć tysięcy) tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące maj 2004 r., marzec, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień i październik 2005 r., określił wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne miesiące od czerwca 2004 r. do lutego 2005 r. oraz od listopada 2005 r. do marca 2006 r., określił wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za miesiące kwiecień i sierpień 2005 r., ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za poszczególne miesiące od czerwca 2004 r. do lutego 2005 r. oraz określił wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług związanego z wystawieniem wskazanych w decyzji faktur.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła naruszenie art. 108 ust. 1

i art. 116 ust. 6 pkt 3 i ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędną wykładnię i błędne zastosowanie, jak również naruszenie przepisów postępowania - art. 187 i art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez odmowę przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego. Odwołujący się wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie, co do istoty sprawy, bądź przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi