Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2009 r., sygn. VI SA/Wa 313/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2009 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania rezerwacji częstotliwości oddala skargę

Uzasadnienie

P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej P.) wniosła skargę na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej Prezes UKE) nr [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. utrzymującą w mocy wcześniejszą decyzję tego organu nr [...] z [...] października 2008 r. w przedmiocie odmowy dokonania rezerwacji częstotliwości.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia [...] maja 2004 r. P. wystąpiła do Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (dalej Prezes URTiP), z wnioskiem o dokonane rezerwacji częstotliwości w zakresie 1723,3 - 1730,3 MHz i 1818,3 - 1825,3 MHz na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej na okres 25 lat do wykorzystania dla ruchomej publicznej sieci telefonicznej działającej zgodnie ze standardem telekomunikacyjnym GSM 1800.

Prezes URTiP rozpatrując powyższy wniosek decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r. odmówił dokonania rezerwacji częstotliwości we wnioskowanym zakresie wskazując, iż zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne w przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmioty wnioskujące o dokonanie rezerwacji częstotliwości są wyłaniane w drodze przetargu. W związku zaś z faktem, iż o rezerwację tych samych zasobów częstotliwości wystąpiła również T. Sp. z o.o. z siedzibą w W., przetarg jest obligatoryjnym sposobem wyłonienia podmiotu, na rzecz, którego ma być dokonana rezerwacja. Dokonanie takiej rezerwacji z pominięciem trybu przetargowego, spowodowałoby wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa, co w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. stanowiłoby podstawę stwierdzenia nieważności decyzji.