Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1234/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2009 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2009r. 2. stwierdza, że decyzje opisane w punkcie 1 nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego S. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego, z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...], nakładającej karę pieniężną w wysokości 3000 (słownie: trzech tysięcy złotych) na S. P. (Firma Usługowa "T." w L.; dalej - "skarżący"). Podstawą prawnomaterialną przyjętą jako podstawa rozstrzygnięcia były przepisy art. 42 ust. 1, art. 87 ust. 1, art. 92 ust. 1 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 ze zm.), § 3, § 4 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia z dnia 8 sierpnia 2006 r., w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U z 2006 r., Nr 151, poz. 1089 ze zm.), oraz lp. 4.1 załącznika do Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
Powyższe decyzje administracyjne zostały wydane w następujących okolicznościach.
Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organu I instancji stanowiło wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych, stwierdzone podczas kontroli pojazdu marki [...], o nr rej. [...] wraz z naczepą o nr rej. [...], będącego w dyspozycji firmy skarżącego.