Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 października 2009 r., sygn. I SA/Ol 587/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 29 października 2009 r., sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]"., o Nr "[...]", określającą A Spółka z o.o. z siedzibą w O. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy 2003 w wysokości 777.667 zł oraz odsetki za zwłokę od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 2003 r. w wysokości 12.274 zł.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, co następuje:

W wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej, zakończonej protokołem kontroli z dnia "[...]", następnie uzupełnionej po ponownym rozpatrzeniu sprawy, protokołem kontroli z dnia "[...]", Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej stwierdził nieprawidłowości polegające na zawyżeniu przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów za 2003 roku o łączną kwotę 527.196,03 zł, z tytułu wydatków związanych z:

-nieruchomością w Hiszpanii w łącznej wysokości 16.535,67zł,

-uznanymi za nieodbyte krajowymi podróżami służbowymi na łączną kwotę 357.060,36zł oraz

-zakupem usług pośrednictwa sprzedaży samochodów od nieistniejącej firmy B. w łącznej kwocie netto 153.600zł.

Ustalenia organu kontrolnego wykazały, że dowody księgowe, na podstawie których dokonywano zapisów w ewidencji rachunkowej nie były zgodne ze stanem faktycznym, co spowodowało uznanie ksiąg podatkowych za 2003 roku za wadliwe i nierzetelne na podstawie art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym nieuznanie ich za dowód w prowadzonym postępowaniu stosownie do art. 193 § 4 Ordynacji podatkowej, w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00