Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 października 2009 r., sygn. II SA/Ol 654/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2009 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wyrejestrowania pojazdu I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 27 lutego 2009 r. R.K. zwrócił się do Prezydenta Miasta E. o wyrejestrowanie pojazdu marki "[...]", stanowiącego jego własność. Wnioskodawca wskazał, iż ów pojazd, po jego rozbiciu podczas ruchu drogowego, sprzedał w 2001 r. M.K., prowadzącemu firmę A. w K. Podał, iż umowę z tej transakcji zagubił, ale o fakcie sprzedaży samochodu na złom wiedział jego ojciec i znajomy. Następnie, na skutek wezwania organu, wnioskodawca wskazał, że jego zamiarem było zgłoszenie sprzedaży przedmiotowego pojazdu..

Decyzją z dnia 17 marca 2009 r., wydaną na podstawie art. 104 i art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst. jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej jako K.p..a.) Prezydent Miasta E, umorzył postępowanie w sprawie wyrejestrowania, w związku ze zgłoszeniem sprzedaży, pojazdu "[...]" stanowiącego własność R.K. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że przedmiotowy pojazd został zarejestrowany w dniu 6 marca 1996 r. na wniosek R.K. Natomiast w dniu 2 marca 2009 r. wpłynął do organu wniosek R.K. o wyrejestrowanie wskazanego pojazdu z powodu jego sprzedaży. Z uwagi na niejasności zawarte we wniosku strona została wezwana do doprecyzowanie treści wniosku i określenie czy pojazd został zezłomowany czy też sprzedany. W dniu 10 marca 2009 r. R.K. złożył sprostowanie, ze jego zamiarem było zgłoszenie sprzedaży przedmiotowego pojazdu. Wobec powyższego organ uznał, iż postępowanie należało umorzyć, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe.