Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 października 2009 r., sygn. II SA/Ol 687/09

Dnia 1 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2009 roku sprawy ze skargi P. N. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie grzywny w celu przymuszenia 1/ uchyla zaskarżone postanowienie; 2/ orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]" r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nałożył na P. N. grzywnę w kwocie 59.604 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym z dnia 5 maja 2006 r., nr "[...]", i obciążył go opłatą egzekucyjną w kwocie 68 zł, pod rygorem ściągnięcia tych należności w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych oraz wezwał zobowiązanego do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym w terminie 14 dni, od daty doręczenia postanowienia, zastrzegając, że w przeciwnym razie zostanie orzeczone wykonanie zastępcze. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 11 października 2005 r. nakazał zobowiązanemu rozbiórkę obiektu budowlanego, położonego na działce nr geod. "[...]" w obrębie miejscowości Z., gmina P.. Obowiązek ten stał się wymagalny dnia 2 listopada 2005 r. W dniu 3 kwietnia 2006 r. zobowiązanemu zostało doręczone upomnienie wzywające do wykonania obowiązku. Po spełnieniu przesłanek określonych w art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, na podstawie wystawionego przez siebie tytułu wykonawczego z dnia 5 maja 2006 r., przystąpił do egzekucji. W dniu 17 stycznia 2008 r. ustalono, że przedmiotowy obowiązek nie został wykonany. Organ nadzoru budowlanego zaznaczył, że celem postępowania egzekucyjnego nie jest wyrządzenie dolegliwości zobowiązanemu, lecz bezpośrednie zapewnienie wykonania obowiązku administracyjnego. Grzywna w celu przymuszenia jest środkiem najłagodniejszym i prowadzi bezpośrednio do wykonania obowiązku. Zastosowanie wykonania zastępczego na tym etapie byłoby niecelowe. Kwotę grzywny w celu przymuszenia wyliczono na podstawie art. 121 § 4 i 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.