Wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 października 2009 r., sygn. II SA/Łd 668/09

Dnia 21 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA: Jolanta Rosińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA: Joanna Sekunda - Lenczewska Sędzia WSA: Sławomir Wojciechowski Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2009 roku przy udziale --- sprawy ze skargi G. W. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...] (znak: [...]) w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego - uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] (znak: [...]).

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem z dnia [...] roku, Nr [...] (znak: [...]), po rozpatrzeniu zażalenia G. W., utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] (znak: [...]) o odrzuceniu zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym, polegającego na rozbiórce ogrodzenia.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, G. W., w związku z otrzymaniem tytułu wykonawczego Nr [...] z dnia [...] roku zgłosił zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia. W motywach strona wskazała, że zgodnie z art. 7 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ ma obowiązek stosować środek, który jest najmniej uciążliwy dla zobowiązanego, czyli taki, który prowadzi bezpośrednio do wykonania obowiązku. Organ powinien zbadać, który z dostępnych środków egzekucyjnych prowadzi bezpośrednio do wykonania obowiązku. Takim środkiem nie jest grzywna w celu przymuszenia.