Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 października 2009 r., sygn. I SA/Lu 441/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz, Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 października 2009 r. sprawy ze skargi Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej na akt Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną wydaną na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2007r., Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że stanowisko A. przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 16 ust.1 pkt 25 lit. b i pkt 26 oraz art. 16 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych A., jako podmiot uprawniony do udzielania kredytów i pożyczek może tworzyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów rezerwy na pokrycie wierzytelności, których nieściągalności została uprawdopodobniona, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej działający w mieniu Ministra Finansów wskazywał, że w dniu 2 stycznia 2009 r. A. wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie ustalenia, czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b i pkt 26 oraz art. 16 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych A., jako podmiot uprawniony do udzielania kredytów i pożyczek może tworzyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów rezerwy na pokrycie wierzytelności, których nieściągalności została uprawdopodobniona.