Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 15 października 2009 r., sygn. II SA/Bk 251/09

Cele i zasady koordynacji, w szczególności cel zapisany w trzecim akapicie preambuły rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE L z dnia 5 lipca 1971 r. 71.149.2), który zakłada, że przepisy w celu koordynacji muszą gwarantować pracownikom przemieszczającym się we Wspólnocie, a także osobom pozostającym na ich utrzymaniu, utrzymanie nabytych lub będących w trakcie nabywania praw i korzyści, pozwala na konstatację, że każdy obywatel Państwa Członkowskiego przebywający na terytorium innego Państwa Członkowskiego winien korzystać z zabezpieczenia społecznego, jeżeli jest osobą (podmiotem) objętą zakresem podmiotowym tego rozporządzenia, a świadczenie jej przysługujące (lub to, o które się ubiega) zalicza się do działów zabezpieczenia społecznego, objętych jego przedmiotowym zakresem. Taką podstawową dyrektywę interpretacyjną przepisów w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego można wydedukować stosując wykładnię celowościową rozporządzenia 1408/71.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 01 października 2009 r. sprawy ze skargi K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej wydanie decyzji Wójta Gminy W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...]; 2. decyzje, których nieważność stwierdzono w pkt 1 nie mogą być wykonane do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. przyznaje adwokatowi R. M. od Skarbu Państwa (kasa WSA w Białymstoku) kwotę 309,80 (trzysta dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącego wykonane na zasadzie prawa pomocy.