Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2009 r., sygn. VI SA/Wa 344/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2009 r. sprawy ze skargi P. Z. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. Minister Sprawiedliwości, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 75j ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. 2002 r., Nr 123, poz. 1058 ze zm.), dalej zwanej p.a., utrzymał w mocy uchwałę nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisji Egzaminacyjnej nr [...] do spraw aplikacji adwokackiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Okręgowej Rady Adwokackiej w [...] (dalej zwanej Komisją Egzaminacyjną) w sprawie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką. W powyższej uchwale Komisja Egzaminacyjna stwierdziła, że P. Z. (dalej skarżący) otrzymał z egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką 171 punktów, w związku z czym uzyskał negatywny wynik z tego egzaminu.

Od powyższej uchwały skarżący złożył odwołanie, w którym zarzucił, że pytanie na egzaminie były skonstruowane wadliwie, gdyż w oparciu o te same przepisy ustawy Prawo o adwokaturze doszło do zawyżenia poziomu ich trudności w porównaniu do lat ubiegłych. Na poparcie tego przywołał procentowy wskaźnik zdawalności w latach poprzednich. Takie zestawienie pytań zdaniem odwołującego się podważało zaufanie obywateli do organów państwa, stanowiło naruszenie zasady równości wobec prawa oraz standardów demokratycznego państwa prawnego. Zaskarżonej uchwale skarżący zarzucił naruszenie art. 7 w zw. z art. 32 Konstytucji RP, a także art. 8 k.p.a. Pytaniom egzaminacyjnym skarżący zarzucił zbytnią kazuistyczność i quasi-kazusowość, zaś egzaminowi wadliwą organizację. Powyższe, w ocenie wnoszącego odwołanie, spowodowało skrócenie czasu na rozwiązanie testu, a w konsekwencji potęgowało w jego odczuciu narastający stres, co z kolei uniemożliwiało swobodne rozwiązywanie zadań. Do odwołania skarżący załączył przykładowe pytania nr: 8, 13, 102, 126, 130, 133, 135, 137, 217, 220, 216, 222, 231, 232, jako dowodzące jego twierdzenia o zbytniej ich kazuistyczności i zbyt dużym stopniu skomplikowania teoretycznego testu.