Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 września 2009 r., sygn. III SA/Wa 1152/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2009 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Pismem z dnia 9 lutego 2009 r. spółka z o.o. "S." z siedzibą w W. (powoływana dalej w uzasadnieniu orzeczenia jako "Skarżąca" lub "Spółka") zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty zapłaconych odsetek od kredytu bankowego. W przedmiotowym wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji Spółka przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe: "Zgromadzenie wspólników Spółki zamierza podjąć uchwałę w sprawie podziału zysku i wypłaty dywidendy na rzecz wspólnika. Z uwagi na kwotę dywidendy Spółka uznała, że posiadane przez nią środki finansowe są zbyt małe, aby zapewnić prawidłowe prowadzenie działalności gospodarczej i jednocześnie wypłatę dywidendy na rzecz wspólnika. Przeznaczenie posiadanych przez Spółkę środków finansowych na wypłatę dywidendy mogłoby prowadzić do naruszenia płynności finansowej Spółki. Naruszenie płynności finansowej byłoby równoznaczne z brakiem możliwości regulowania przez Spółkę zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji Spółka byłaby narażana np. na spory z pracownikami, którzy nie otrzymaliby w terminie wynagrodzeń, możliwość odcięcia prądu, wody, pogorszenie relacji z kontrahentami, którym Spółka nie byłaby w stanie zapłacić wynagrodzenia w terminie, itp." Z uwagi na powyższe, Spółka uznała za właściwe pozyskanie finansowania z zewnątrz poprzez zaciągnięcie kredytu bankowego. Z analizy dokonanej przez Spółkę wynikało, że jeśli -otrzyma kredyt bankowy będzie miała wystarczające środki, aby na bieżąco regulować zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i jednocześnie wypłacić dywidendę na rzecz wspólnika. Środki uzyskane z kredytu bankowego Spółka chce przeznaczyć na wypłatę dywidendy. Ze środków własnych Spółka regulować będzie bieżące zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zdaniem Spółki odsetki od zaciągniętego kredytu powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty. Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej określanej jako "u.p.d.p.) kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie następujących warunków: koszt musi zostać poniesiony, celem poniesienia kosztu jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, koszt nie może znajdować się na liście zawartej w art. 16 ust. 1 stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. W art. 16 ust. 1 u.p.d.p. z kosztów uzyskania przychodów wyłączono odsetki od pożyczek kredytów) naliczone, ale nie zapłacone, odsetki od pożyczek (kredytów) zwiększające koszty inwestycji, odsetki od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów, odsetki od dopłat wnoszonych do spółki, odsetki od dywidend i innych dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odsetek z ww. tytułów ma charakter wyjątku od ogólnej zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodów. W ocenie Spółki przepis art. 16 ust. 1 u.p.d.p. musi być interpretowany ściśle. W konsekwencji odsetki od kredytu zaciągniętego przez Spółkę powinny stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile wydatek został przez Spółkę poniesiony (odsetki zostały faktycznie zapłacone) i spełnione zostały przesłanki określone w art. 15 ust. 1 u.p.d.p. Innymi słowy o możliwości zaliczenia zapłaconych odsetek od kredytu do kosztów podatkowych Spółki zadecyduje to, czy Spółka zaciągając kredyt działała w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów. Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie oczywistym jest, że zaciągając kredyt Spółka działa z celu uzyskania przychodów oraz zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Spółka uważa także, że zapłacone odsetki od zaciągniętego kredytu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, mimo że środki pochodzące z kredytu zostaną przeznaczone na wypłatę dywidendy na rzecz wspólnika. Skarżąca wskazała także na to, iż za możliwością uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy opowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny ("WSA") w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. III SA/Wa 382/07. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd administracyjny zauważył, że "dywidenda jest związana z działalnością spółki i jest jej elementem w zasadzie koniecznym, jednakże wypłacenie dywidendy powoduje drenaż środków finansowych przeznaczonych na prowadzenie działalności gospodarczej i aby zapewnić dostateczną ilość środków, konieczne jest ich uzyskanie z innych źródeł np. z kredytu bankowego (...). Kredyty zaciągnięte na prowadzenie działalności gospodarczej, jak i kredyt na wypłatę dywidendy są w swym celu podobne, oba służą zapewnieniu płynności finansowej lub jej zwiększeniu w celu rozwoju gospodarczego spółki". Spółka podniosła także, że WSA w Warszawie potwierdził swoje stanowisko ponownie w orzeczeniu z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1976/08.