Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 września 2009 r., sygn. II SA/Wa 696/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Protokolant Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 września 2009 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego na rzecz skarżącego L. K. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] odmawiającą Ł. K. udostępnienia informacji publicznej, zgodnie z wnioskiem strony z dnia 19 lutego 2009 r.

Z ustaleń organu oraz akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

Wnioskiem z dnia 19 lutego 2009 r. Ł. K. wystąpił do Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego (dalej CBA), na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), o udostępnienie informacji, z rozbiciem na poszczególne lata od wejścia w życie ustawy o CBA do końca 2008 r., w zakresie: 1) ile przeprowadzono postępowań sprawdzających, w celu wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobowego (z podziałem na zwykle, poszerzone i specjalne), 2) ilu osobom odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa (z podziałem na zwykle, poszerzone i specjalne), 3) jakie przesłanki w jakiej ilości, były powodem wydania odmownych decyzji lub cofnięcia poświadczenia bezpieczeństwa (np. z uwagi na niewłaściwe postępowanie z informacjami niejawnymi - art. 35 ust. 2 pkt 5 ustawy o ochronie informacji niejawnych), 4) w ilu przypadkach Prezes Rady Ministrów podtrzymał lub uchylił decyzję o odmowie lub cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa, 5) ile przeprowadzonych kontrolnych postępowań sprawdzających (z podziałem na zwykle, poszerzone i specjalne).