Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 29 września 2009 r., sygn. III SA/Kr 990/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. R. na uchwałę Rady Miasta z dnia 17 grudnia 1997r. Nr [...] w przedmiocie wprowadzenia czynszu regulowanego opartego na ocenie wartości użytkowej lokalu mieszkalnego p o s t a n a w i a : umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 lutego 1998r. E. R. wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta Nr [...] z dnia 17 grudnia 1997r. wprowadzającą czynsz regulowany oparty na ocenie wartości użytkowej lokalu mieszkalnego, domagając się uchylenia jej § 2. W opinii skarżącej, zaskarżona uchwała narusza jej interes prawny i ekonomiczny. Skarżąca wyjaśniła, iż jest współwłaścicielką nieruchomości położonej w K., która pozostaje w dyspozycji Rady Miasta. Wyjaśniła również, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 1994r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, wynajmujący jest zobowiązany, w wypadku mieszkań przydzielonych tzw. decyzjami, do pobierania czynszu nie wyższego niż czynsz regulowany. Niestety wysokość czynszu regulowanego ustalona w zaskarżonej uchwale uniemożliwia wykonanie jakichkolwiek robót remontowo-zabezpieczających, ekspertyz, czy przeglądów stanu technicznego, narzuconych przepisami Prawa budowlanego. Zdaniem skarżącej, ustalenie tak niskiej stawki nie tylko narusza konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych, ale również istotę prawa własności oraz zasadę równości obywateli wobec prawa, zmusza bowiem jednych obywateli do świadczenia określonych korzyści na rzecz innych w zakresie, w jakim nie są w stanie podołać. Ustalenie stawki czynszu w wysokości 1,44 zł za 1 m? powierzchni użytkowej standardowego lokalu mieszkalnego, nie tylko znacznie niższej od stawki amortyzacyjnej, ale również od takiej, która byłaby ustalona przy uwzględnieniu inflacji, w rażący sposób narusza zasady współżycia społecznego, gdyż przerzuca całkowicie ciężar utrzymania prywatnych zasobów mieszkaniowych na ich właścicieli. Zaskarżona uchwała nakłada również na właścicieli obowiązek zapłaty za inne normy budowlane w budynkach zabytkowych i z pierwszej połowy XX wieku, np. oświetlenie, wysokość. Zdaniem skarżącej, takie wymogi w stosunku do właścicieli prywatnych stanowią naruszenie zasad współżycia społecznego. Skarżąca stwierdziła również, iż taka postawa władz Gminy łamie zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa (art. 8 Kpa).