Wyrok WSA w Kielcach z dnia 17 września 2009 r., sygn. II SA/Ke 368/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.),, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 września 2009 r. sprawy ze skargi Cz. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Wojewoda decyzją z dnia [...] po rozpoznaniu odwołania Cz.B., na podstawie art. 15 ust. 2, art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006r., Nr 139, poz. 993 ze zm.), art. 138 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Gminy z dnia [...] orzekającą o odmowie wymeldowania C.B. z pobytu stałego z lokalu położonego we W. przy ulicy [...].

W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Wnioskiem z dnia 4 czerwca 2007 r. Cz. B. wystąpił do Burmistrza Gminy o wymeldowanie syna C.B. z pobytu stałego z lokalu przy ul. [...] we W.

Organ I instancji po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego orzekł o wymeldowaniu C.B. z pobytu stałego z lokalu położonego we W. ulica [...] uznając, że zostały spełnione ustawowe przesłanki wymeldowania, ponieważ C. B. nie mieszka w tym lokalu od 15 lat. Po rozpatrzeniu odwołania C.B. Wojewoda decyzją z dnia [...] utrzymał decyzję organu I instancji w mocy. Na skutek skargi C. B. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, wyrokiem z dnia 8 maja 2008 r. w sprawie II SA/Ke 141/08 uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji zalecając uzupełnienie materiału dowodowego. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Burmistrza Gminy odmówił wymeldowania C.B. z pobytu stałego w przedmiotowym lokalu. Rozpoznając odwołanie Cz. B. od tej decyzji, Wojewoda przytoczył treść art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i stwierdził, że przepis ten wyczerpująco reguluje sytuacje, w których dopuszczalne jest wymeldowanie osoby bez jej oświadczenia woli, a orzecznictwo sądowe podkreśla konieczność interpretowania tego przepisu jako wyjątku od zasady wymeldowania na wniosek osób wykonujących własny obowiązek meldunkowy. Następnie organ II instancji stwierdził, że zebrany w toku postępowania materiał dowodowy, a zwłaszcza oględziny dokonane w spornym lokalu w dniu 17 lutego 2009 r. wykazały, że C.B. zamieszkuje w miejscu stałego zameldowania, gdzie znajdują się jego rzeczy osobiste oraz przedmioty pozwalające na skoncentrowanie jego życia osobistego i zawodowego. Ponadto fakt zamieszkiwania strony w tym lokalu potwierdziła jego matka Z.B. i siostra M.Sz. Na koniec Wojewoda zauważył, że ewidencja ludności ma służyć rejestracji o pobycie ludności, a więc potwierdzeniu faktu pobytu w danym lokalu, a nie tworzeniu bądź pozbawianiu uprawnień do lokalu. Skoro więc w niniejszej sprawie nie nastąpiło trwałe i dobrowolne opuszczenie lokalu, nie było podstaw do zmiany bądź uchylenia decyzji o odmowie wymeldowania.