Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 września 2009 r., sygn. II SA/Bd 586/09

Dnia 16 września 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Grażyna Malinowska -Wasik sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 16 września 2009 roku sprawy ze skargi J. Sz. na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia o okresach służy pełnionej w szczególnych warunkach oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 586/09

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia [...] marca 2009 r. Komendant Miejski Policji [...] odmówił J. S. wydania zaświadczenia o okresach służby pełnionej w szczególnych warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż materiały dołączone do raportu złożonego przez wnioskodawcę (kopie decyzji powołujących Nieetatową Grupę Specjalną w KRP [...], Miejską Nieetatową Grupę Rozpoznania Minersko-Pirotechnicznego, Nieetatową Grupę Rozpoznania Minersko-Pirotechnicznego i Grupę ds. Koordynacji Przeciwdziałania Aktom Terroru z użyciem materiałów wybuchowych oraz innych zdarzeń noszących cechy zamachu terrorystycznego w KMP [...] a także kopie dzienników szkoleń) oraz treść decyzji Komendanta Miejskiego Policji [...] Nr [...] z dnia [...] 2001 r. w sprawie powołania i zakresu działań Nieetatowej Grupy Rozpoznania Minersko-Pirotechnicznego KMP [...] nie dają podstaw do stwierdzenia, że zainteresowany pełnił służbę w szczególnych warunkach określonych w § 2 pkt. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. z 2005r. Nr 86, poz. 734). Organ podniósł, iż wnioskodawca nie pełnił służby bezpośrednio w zwalczaniu fizycznym terroryzmu i nie nabył uprawnień i kwalifikacji do udziału, w działaniach bojowych realizowanych przez jednostkę lub komórkę antyterrorystyczną Policji. Wnioskodawca nabył jedynie uprawnienia do prowadzenia rozpoznania minersko-pirotechnicznego, a nie w zakresie antyterrorysty minera - pirotechnika. W związku z tym nie brał on udziału, w ramach obowiązków służbowych, w działaniach bojowych Policji oraz w procesie szkolenia, mającym na celu przygotowanie do takich działań. Organ I instancji zwrócił uwagę, iż wnioskodawca, jak każdy policjant KRP/KMP [...], uczestniczył w procesie szkolenia określonym przez Komendanta Rejonowego, a później Miejskiego Policji [...], który przygotowywał go do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Sporadycznie uczestniczył w szkoleniach prowadzonych przez etatowych policjantów komórek AT, które miały na celu poszerzenie jego umiejętności i wiadomości. Organ I instancji stwierdził, iż w aktach osobowych zainteresowanego brak dokumentów, które mogłyby potwierdzić fakt wykonywania czynności w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury w rozumieniu cyt. rozporządzenia. Zapisy zakresów obowiązków J. S. i karty opisu stanowiska pracy nie zawierają informacji o służbie w szczególnych warunkach, w tym w zwalczaniu fizycznym terroryzmu. W aktach znajduje się natomiast zaświadczenie z dnia [...].1998 r. wystawione przez Naczelnika Wydziału Kadr i Szkolenia KWP [...], z treści którego wynika, że wobec braku stosownych dokumentów w aktach osobowych u niżej wymienionego policjanta nie zachodzą przesłanki uzasadniające podwyższenie emerytury policyjnej, a także postanowienie Komendanta Miejskiego Policji nr [...] z dnia [...].2000 r. odmawiające wydania zaświadczenia uzasadniającego podwyższenie emerytury policyjnej J. S. Organ wskazał, iż także protokoły z działań minersko-pirotechnicznych, zachowane w archiwum KMP [...] oraz analizy zapisów książki działań minersko-pirotechnicznych KMP [...] prowadzonej od początku roku 1999 nie dają podstaw do stwierdzenia, że zainteresowany pełnił służbę w szczególnych warunkach. Z treści protokołów i zapisów w książce wynika, że policjanci NGRM-P brali udział jedynie w lokalizowaniu materiałów wybuchowych, nie brali natomiast udziału w rozpoznawaniu, transporcie i niszczeniu materiałów wybuchowych lub neutralizacji urządzeń wybuchowych. Na podstawie wyżej wskazanych dokumentów nie można też wyprowadzić wniosku, iż istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, policjanta. Na poparcie rozstrzygnięcia organ powołał się również na polecenie służbowe zawarte w piśmie Naczelnika Sztabu Policji KWP w [...] z dnia [...].2002 r., które wynikało z zapisów decyzji nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...]2001 roku w sprawie postępowania Policji województwa [...] w działaniach minersko-pirotechnicznych, na podstawie których wyprowadził wniosek, że tylko pierwsza osoba, która ujawnia ładunek wybuchowy, jest zagrożona utratą życia lub zdrowia. Natomiast pozostałe osoby, w tym przybyli na miejsce zdarzenia policjanci NGRM-P po uprawdopodobnieniu informacji o ładunku wybuchowym winni byli kategorycznie wzywać grupę etatową.