Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lipca 2009 r., sygn. III SA/Wa 456/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2009 r. sprawy ze skargi "M." E. i D. M. Sp. jawna z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za październik, listopad i grudzień 2001 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz "M." E. i D. M. Sp. jawna z siedzibą w S. kwotę 3.010 zł (trzy tysiące dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor UKS") decyzją z [...] września 2003r. określił "M." E. i D. M. Sp. jawna z siedzibą w S. (dalej zwana "Spółką") zobowiązanie w podatku akcyzowym za okres od stycznia do grudnia 2001r. W wyniku odwołania Dyrektor Izby Celnej w W. (dalej: "DIC") decyzją z [...] lutego 2004r. utrzymał w mocy ww. decyzję. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 grudnia 2004r., sygn. akt III SA/Wa 648/04 oddalił skargę na ww. decyzję DIC. Naczelny Sąd Administracyjny w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej Spółki wyrokiem z 10 stycznia 2006r. sygn. akt I FSK 402/05 uchylił orzeczenie pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. WSA, po ponownym rozpoznaniu sprawy, wyrokiem z 13 czerwca 2006r. sygn. akt III SA/Wa 933/06 uchylił ww. decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora UKS.

Dyrektor UKS po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją z [...] kwietnia 2007r. określił Spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym za październik, listopad i grudzień 2001r. W uzasadnieniu wskazał, że od 31 października do 31 grudnia 2001r. Spółka nie rozliczyła podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży oleju opałowego na stacji paliw przy pomocy odmierzacza paliw ciekłych. Rozliczała jedynie sprzedaż gazu płynnego do tankowania samochodów i uzupełniania butli turystycznych. Z zeznań trzech świadków - pracowników stacji paliw, bezpośrednio zaangażowanych przy sprzedaży oleju - wynika, że Spółka od początku 2001r. do 4 listopada 2002r. sprzedawała osobom fizycznym i podatnikom VAT olej opałowy ze zbiornika naziemnego przy pomocy odmierzacza paliw. Potwierdziły to dwie kontrole w zakresie nieusuwalnego znacznika oraz zabarwienia czerwonym barwnikiem, udokumentowane protokołami z 26 marca i 28 grudnia 2001r., z których wynika, że odmierzacz paliw nie może być stosowany w obrocie publicznym. Zdaniem Dyrektora UKS okoliczność podnoszona przez stronę, że sprzedaż oleju opałowego polegała na napełnianiu przy pomocy odmierzacza paliwa pojemników plastikowych, w których olej był później sprzedawany, podnoszona dopiero w piśmie z 14 sierpnia 2003r., nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym. Przeczą temu zeznania świadków bezpośrednio zaangażowanych w sprzedaż oleju opałowego, składane oddzielnie, w dużym odstępie czasu. Każdy z nich wskazywał, że czynność sprzedaży bądź przekazania na potrzeby własne wiązała się z użyciem odmierzacza paliw, a nie że olej do sprzedaży był przechowywany w pojemnikach. D. M. obecny przy przesłuchaniu jednego ze świadków nie wnosił żadnych uwag do treści pytań, jak i odpowiedzi, ani nie kwestionował sposobu sprzedaży oleju opałowego. Dodatkowo w dokumentacji Spółki nie stwierdzono dowodów na nabycie pojemników, w których można by było dokonywać takiej sprzedaży. Spółka nie wyjaśniła też w jaki sposób weszła w posiadanie pojemników, do których nalewała olej opałowy w celu późniejszej sprzedaży. W związku z tym organ uznał, że wszelkie okoliczności faktyczne mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy udowodniono w stopniu dostatecznym, zasadna jest więc odmowa ponownego przesłuchiwania świadków.