Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 lipca 2009 r., sygn. I SA/Po 389/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Roman Wiatrowski Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska (spr.) WSA Maciej Jaśniewicz Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi [A] K. B., T.B. Sp.j. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004 r. oddala skargę. /-/ M.Jaśniewicz /-/ R.Wiatrowski /-/ M.Skwierzyńska

Uzasadnienie

I SA/Po 389/09

U Z A S A D N I E N I E

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia 25 marca 2008r. określił [A] zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od marca do października 2004r. i za grudzień 2004r. a za listopad 2004r. nadwyżkę podaku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące od marca do października 2004r. i za grudzień 2004r.

W toku przeprowadzonej kontroli skarbowej ustalono, że spółka [A] w złożonych deklaracjach VAT-7 za poszczególne miesiące 2004r. zawyżyła wysokość podatku naliczonego, który odliczyła od podatku należnego, przez co zaniżyła wysokość podatku należnego.

Podatnik ten bowiem zarówno przy ewidencjonowaniu zakupu jak i w deklaracji VAT-7 zaliczył do podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego mając na względzie w odniesieniu do miesięcy marca i kwietnia 2004r. art.19 ust.1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz.50 - dalej ustawa o VAT), a w odniesieniu do pozostałych miesięcy od maja 2004r. art.86 ust.1 i ust.2 pkt 1a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz.535) podatek wynikający z faktur wystawionych przez firmy: [B], [C] "[D] i [E]- A. S., które faktycznie nie dokumentowały rzeczywiście dokonanych operacji gospodarczych lub ich faktycznego rozmiaru i stanowiły tzw. "faktury puste".