Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 czerwca 2009 r., sygn. IV SA/Wa 1269/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia P. oraz Stowarzyszenia O. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizacje przedsięwzięcia 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...] marca 2008 r. Minister Środowiska, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 §. 3 K.p.a., utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] października 2007 r. w przedmiocie uzgodnienia przed określeniem środowiskowych uwarunkowań zgody na realizacje przedsięwzięcia (zwanych dalej środowiskowymi uwarunkowaniami) polegającego na budowie drogi krajowej (ekspresowej) Nr [...] na odcinku obwodnicy miasta O. (km: [...]). Postanowienie wydano w związku z treścią art. 48 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 ze zm.).

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy był złożony m.in. przez, uczestniczące na prawach strony w postępowaniu administracyjnym, organizacje społeczne - stowarzyszenie "P." oraz "S.".

We wniosku Stowarzyszenia podniosły, iż w trakcie przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko nie wzięto pod uwagę wariantu najbardziej korzystnego dla środowiska tzn. jednego z wariantów północnych obwodnicy (wskazano, iż zamiast objąć analizą cztery z przewidywanych wstępnie wariantów przebiegu obwodnicy przeanalizowano tylko dwa). Prowadziło to do wyboru wariantu południowego, który nie jest najbardziej korzystny, gdyż (w dokumentacji nie uwzględniono kolizji wybranego wariantu trasy z szeregiem istotnych obszarów w tym z zespołem przyrodniczym "W.". We wniosku przedstawiono własną inwentaryzacje form, które są w ocenie wnioskodawców cenne jako zasoby środowiska (określono je mianem: stref źródliskowych, stanowisk roślin chronionych, gleb wysokiej jakości, obszarów florystycznie cennych, stref ochrony panoram, użytków ekologicznych, korytarzy ekologicznych, szlaków migracji zwierząt) lub powinny podlegać ochronie z innych przyczyn (obszary określane mianem: stref zurbanizowanych, stanowisk archeologicznych i ochrony konserwatorskiej, stref ochrony krajobrazu kulturowego itd.). Dokonano porównania wyników liczbowych inwentaryzacji tych form w przypadku wariantu postulowanego przez skarżących oraz wariantu uzgodnionego pozytywnie (wybrany wariant południowy), wskazując, iż istnieje znaczna dysproporcja odnośnie zakresu ingerencji w dobra przyrodnicze i inne objęte ochroną, w zależności od wybranego wariantu, przy czym korzystniejszym jest wariant postulowany przez wnoszących o powtórne rozpatrzenie sprawy. Podkreślono, iż z uwagi na ingerencję w obszary cenne przyrodniczo, przy realizacji wariantu południowego konieczne jest zastosowanie bardzo szerokich środków ochronnych, co byłoby zbędne przy realizacji rekomendowanego wariantu północnego. Wskazano też, iż raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko został wykonany nieprofesjonalnie, przede wszystkim, dlatego iż nie dokonano rzetelnie porównania skali oddziaływania według kryteriów metodycznych proponowanych przez wnioskodawców jak i z tego względu, iż zastosowane kryteria nasuwają zastrzeżenia (jednym z kryteriów, które przemawiały zdaniem autorów raportu za przyjęciem postulowanego wariantu był stopień "oswojenia zwierząt").