Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. IV SA/Po 277/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz - Frymus NSA Paweł Miładowski WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A.O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...]lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie uznania nieistnienia obowiązku opłat dodatkowych za nieopłacone postoje pojazdu oddala skargę /-/E.Kręcichwost-Durchowska /-/E.Makosz-Frymus /-/P.Miładowski

Uzasadnienie

Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w P. w dniu [...] września 2008r. wystawił tytuły wykonawcze nr [....], [....], [...], [...] dotyczące opłat dodatkowych za nie wniesienie opłat za parkowanie pojazdu przez A.O..

A.O. powołując się na art. 33 ustawy z dnia 17.06.1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 -dalej ustawa), podniosła zarzut nieistnienia obowiązku wynikającego z tytułu Uzasadniając swój zarzut A.O. wskazała na fakt, iż obowiązek wnoszenia opłat dodatkowych za brak uiszczenia opłat parkingowych nie powstaje z mocy ustawy, a wymierzenie opłaty powinno nastąpić na drodze decyzji administracyjnej, która pozwala na skonkretyzowanie podmiotu zobowiązanego, oraz uwagi na fakt, że jej wydanie powinno poprzedzić postępowanie wyjaśniające, w którym organ dokona analizy stanu faktycznego i zapewni stronie możliwość wypowiedzenia się co do ustalonych okoliczności. Jak zauważyła wnosząca zarzuty do oceny stanu faktycznego powinna być ujęta także dokumentacja zdjęciowa oraz złożenie oświadczenia przez właściciela pojazdu.

Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w P. ( dalej ZDM ) w odpowiedzi na powyższe zarzuty w dniu [...] grudnia 2008r. wydał postanowienie nr [...], w którym działając na podstawie art. 17 § 1 i art. 34 ustawy oraz art. 106 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej kpa) postanowił nie uznać za zasadny zarzut dotyczący nie istnienia obowiązku opłat dodatkowych za nieopłacone postoje pojazdu w związku z brakiem podstawy prawnej należności oraz nie wydaniem decyzji administracyjnych. Organ pierwszej instancji powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych i wyrok Trybunału Konstytucyjnego orzekł, że ZDM był uprawniony, wobec bezskuteczności upomnień, do wystawiania tytułów wykonawczych i wnioskowania o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji, gdyż obowiązek zapłaty opłaty podwyższonej czy kary pieniężnej został wystarczająco określony w przepisach, by uznać, iż wynika on wprost z przepisów prawa, a nie z decyzji administracyjnych. W związku z powyższym stanowiskiem, ZDM mógł podjąć ww. czynności dotyczące dochodzenia należnych opłat, nie wniesionych w poprzednich latach. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż od stycznia 2004r. obowiązek regulowania opłat za postoje pojazdów w strefie płatnego parkowania w Poznaniu reguluje uchwała nr XXXIV/269/IV/2003 Rady Miasta Poznania z dn. 02.12.2003r. w sprawie ustalenia w Poznaniu strefy płatnego parkowania, stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wysokości opłat dodatkowych oraz sposobu ich pobierania. Podstawę do jej podjęcia stanowiły przepisy ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych, uchwalone w dniu 30.10.2003r. (Dz. U. z 2003r. nr 200, poz. 1953), w miejsce uznanych przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją RP. Ustawa ta wprowadziła opłaty dodatkowe w wysokości 50,00 zł za nie uregulowanie opłaty za postój pojazdu. Wobec powyższego organ pierwszej instancji stwierdził, że nie można uznać za uzasadniony zarzut nie spełnienia wymogu określenia należności w decyzji administracyjnej oraz nieistnienia obowiązku z uwagi na brak podstaw prawnych należności. Wskazano również na Regulamin Strefy Parkowania, stanowiący załącznik do wspomnianej powyżej uchwały Rady Miasta, w którym przewidziano zasady wnoszenia opłat za postoje pojazdów oraz stwierdzania ich braku. Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w Poznaniu powołując się na przepisy art. 1 ust. 1 pkt 1, art. 3 § 1 w zw. z art. 2 § 1 pkt 3, art. 6 § 1 i art. 15 § 1 ustawy, stwierdził że wierzyciel w przypadkach uchylania się zobowiązanych od wykonania ciążących na nich obowiązków wynikających bezpośrednio z przepisów prawa stanowionego przez jednostki samorządu terytorialnego, powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli do zobowiązanego przesłano pisemne upomnienie z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego. Mając powyższe na uwadze organ pierwszej instancji na podstawie akt sprawy stwierdził ,że A.O. doręczono upomnienie w dniu 17.07.2008r. a przed jego wystosowaniem, z uwagi na upływ czasu od momentu stwierdzenia nieopłaconych postojów (2004), wysłano wezwanie do zapłaty, które także zostało prawidłowo doręczone w dniu 02.02.2008r. Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w Poznaniu powołując się na art. 17, art. 33, art. 34 ustawy i art. 127 § 2 kpa stwierdził, że w ramach przedmiotowego postępowania nie pozbawia się zobowiązanego praw o charakterze procesowym i uniemożliwia kontroli instancyjnej prowadzonego postępowania.