Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 maja 2009 r., sygn. VI SA/Wa 342/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Protokolant Monika Staniszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2009 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi krajowej oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] grudnia 2008r. Nr [...] Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA), na podstawie art. 29 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007r, Nr 19, poz. 115 ze zm. powoływanej dalej jako "u.o.d.p.") , art. 138§1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. po rozpoznaniu wniosku W. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] czerwca 2008 r. Nr [...] o odmowie wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi krajowej nr [...] do nieruchomości składającej się z działek nr [...] i [...] położonych przy ul. [...] w miejscowości S. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
Odmawiając wydania stosownego zezwolenia organ odwoławczy podniósł, że droga krajowa nr [...] została zakwalifikowana zarządzeniem GDDKiA z dnia 2 stycznia 2008 r. w sprawie ustalenia klas istniejących dróg krajowych do dróg głównych ruchu przyspieszonego (droga klasy GP). Odwołując się do § 9 ust.1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430, powoływanego dalej jako "Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi i ich usytuowanie") organ zaakcentował, że w rozpatrywanej sprawie nie doszukał się wyjątkowej sytuacji o jakiej mowa w powołanym przepisie, gdyż działki nr [...] i [...] przylegają do drogi wewnętrznej oznaczonej nr ewidencyjnym [...] i [...] będących we władaniu Polskich Kolei Państwowych oraz do drogi krajowej nr [...]. Organ podkreślił, że działki nr [...] i [...] mają połączenie z drogą krajową nr [...] poprzez wspomnianą wyżej drogę wewnętrzną (działki nr [...] i [...]), która posiada bezpośrednie włączenie do drogi krajowej. Odwołując się do treści art. 4 pkt 5 u.o.d.p. organ stwierdził, że przez dostęp do drogi publicznej należy rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej. GDDKiA wskazał, iż z opinii wyrażonej przez władającego działkami nr [...] i [...] tj. Polskich Kolei Państwowych wyrażonej w piśmie z dnia [...] kwietnia 2008 r. wynika, że istnieje możliwość ustanowienia na tych działkach służebności drogi koniecznej na rzecz nieruchomości składającej się z działek nr [...] i [...], co wymagałoby zgody Zarządu PKP S.A. W tym stanie rzeczy organ uznał, że nie ma podstaw do wydania wnioskowanego zezwolenia gdyż obsługa komunikacyjna nieruchomości wnioskodawcy może być zapewniona poprzez drogę wewnętrzną będącą we władaniu PKP bez konieczności wykonywania zjazdu z drogi krajowej nr [...].