Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2009 r., sygn. IV SA/Po 570/08

Umorzenie na podstawie art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. nr 86 poz. 732, zm. 2005 r. nr 164 poz. 1366, dalej uzal) winno mieć miejsce tylko wówczas gdy sytuacja dochodowa zobowiązanego lub jego rodziny nie pozwala mu na wywiązanie się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, o ile stan taki jest efektem czynników obiektywnych, na które zobowiązany nie ma wpływu, gdyż tylko takie przesłanki mogą uzasadniać umorzenie jakichkolwiek zaliczek alimentacyjnych. Okolicznością taką nie jest odbywanie kary pozbawienia wolności, gdyż stanowi ona efekt zabronionych działań zobowiązanego. Za wyjątkową nie może być bowiem uznana sytuacja będąca efektem zawinionych działań podmiotu zobowiązanego do alimentacji. W przeciwnym wypadku naganne działania dłużnika, sprzeczne z normami prawa karnego, byłyby premiowane umarzaniem zaległości z tytułu wypłacanych zaliczek alimentacyjnych, uprzednio spełnianych na koszt podatnika. Racjonalny prawodawca w art. 16 uzal ograniczył możliwość umorzenia należności w stosunku do rozwiązań przyjętych w art. 30 ust. 9 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (j.t. Dz.U. z 2006 r. nr 139 poz. 992 ze zm.), odstępując od odesłania w art. 18 ust. 2 uzal. Tak wskazany wyjątek nie może podlegać wykładni rozszerzającej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie WSA Maciej Dybowski (spr.) WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 14 maja 2009 r. sprawy ze skargi L. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej 1. oddala skargę; 2. zasądza na rzecz adwokat J. N. od Skarbu Państwa - Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł podwyższoną o kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa i 80/100) zł stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności - łącznie 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. /-/I. Kucznerowicz /-/B. Popowska /-/M. Dybowski WSA/wyr.1-sentencja wyroku