Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 maja 2009 r., sygn. I SA/Gl 321/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2009 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 26 kwietnia 2006 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością A wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty z tytułu wpłat z zysku dokonanych w latach 2002-2003 przez byłe B w C. twierdząc, że jest jego następcą prawnym. Wskazała, że dokonujące nienależnych wpłat z zysku B było przedsiębiorstwem komunalnym, a po jego likwidacji na bazie pozostawionego mienia utworzono zakład budżetowy, który przejął należności i zobowiązania tego Przedsiębiorstwa. Następnie zakład budżetowy przekształcono w skarżącą Spółkę, która wstąpiła we wszystkie jego prawa i obowiązki. Wskazała, że następstwo prawne pomiędzy zlikwidowanym przedsiębiorstwem komunalnym a zakładem budżetowym można wywieść z art. 93a § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) [O.p.].

Naczelnik Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. postanowieniem z dnia [...] odmówił wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty uznając, że żądanie zwrotu nadpłaty wniesione zostało przez osobę nie będącą stroną w sprawie, ponieważ nie nastąpiła sukcesja prawnopodatkowa pomiędzy zlikwidowanym przedsiębiorstwem komunalnym a zakładem budżetowym i tym samym skarżąca Spółka, utworzona wskutek przekształcenia zakładu budżetowego, nie jest następcą prawnym przedsiębiorstwa komunalnego.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. postanowieniem z dnia [...] utrzymał w mocy postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji. Organ ten ustalił, że na mocy decyzji Wojewody [...] z dnia [...] B w C., będące dotychczas przedsiębiorstwem państwowym, zostało na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) przekształcone w przedsiębiorstwo komunalne posiadające osobowość prawną. Uprawnienia właścicielskie wobec tak przekształconego przedsiębiorstwa uzyskał związek międzygminny - C, który był obowiązany wybrać formę organizacyjną prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym na mocy przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) działalność ta mogła być prowadzona przez zakład budżetowy lub spółkę prawa handlowego, a do czasu wyboru formy organizacyjno-prawnej do przedsiębiorstw komunalnych należało odpowiednio stosować przepisy o przedsiębiorstwach państwowych. Po odmowie wpisania do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przedsiębiorstwa komunalnego powstałego w wyniku decyzji Wojewody w związku z utratą przez to przedsiębiorstwo statusu przedsiębiorstwa państwowego, która to odmowa wynikała z postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia [...] , związek międzygminny powziął uchwałę o likwidacji przedsiębiorstwa komunalnego i powołaniu z dniem likwidacji zakładu budżetowego oraz wyposażeniu go mieniem likwidowanego przedsiębiorstwa. Likwidacja przedsiębiorstwa komunalnego nastąpiła dnia 30 listopada 2003 r. Następnie na mocy uchwały z dnia 18 grudnia 2003 r. i umowy z dnia 31 grudnia 2003 r. związek międzygminny utworzył skarżącą Spółkę jako jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wnosząc do niej aport w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas w formie zakładu budżetowego. Powyższy ciąg zdarzeń prawnych zgodnie z art. 93 - 93e O.p. nie stanowi okoliczności wypełniającej ustawowe przesłanki sukcesji prawnopodatkowej skarżącej po byłym przedsiębiorstwie komunalnym i tym samym wyklucza możliwość uznania skarżącej Spółki za stronę postępowania. Zdaniem organu odwoławczego trafność tego poglądu prawnego potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 9 sierpnia 2005 r. (I SA/Gl 493/05).