Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. IV SA/Wa 29/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia - skargę oddala -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Prezydent Miasta W. ustalił środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie parkingu dla nie mniej niż 300 samochodów w ramach realizowanej budowy domów mieszkalnych wielorodzinnych "F." (etap I i II) na działkach o nr ew. [...] i [...] obręb [...], przy ul. [...] i ul. [...] w dzielnicy [...] W. i określił rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji oraz wymagania dotyczące ochrony środowiska do uwzględnienia w projekcie budowlanym.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył K. P. podnosząc zarzut, iż Prezydent wydając wymienioną wyżej decyzję zgodził się na poważne naruszenie środowiska naturalnego, a w konsekwencji zagrożenie dla życia i zdrowia mieszkańców. Odwołujący się podniósł, że budowa parkingu dla 572 samochodów będzie miała negatywny wpływ na życie mieszkańców sąsiednich domów jednorodzinnych. Hałas spowodowany codziennym wjeżdżaniem i wyjeżdżaniem z parkingu setek samochodów będzie skutkował drastycznym obniżeniem standardu życia sąsiednich nieruchomości. Spowoduje też obniżenie ich wartości. Nastąpi istotna negatywna zmiana środowiska naturalnego i zwiększenie zagrożeń zdrowotnych. Zdaniem K. P., organ pierwszej instancji nie uwzględnił słusznego interesu obywateli, właścicieli sąsiednich nieruchomości. W jego ocenie z punktu 2.9 decyzji z dnia [...] czerwca 2008 r. wynika, że Prezydent W., określając poziom hałasu emitowany przez urządzenia wentylacyjne, wziął pod uwagę jedynie interes przyszłych lokatorów inwestycji. Ograniczenie dopuszczalnej emisji hałasu jedynie do strefy elewacji budynku z oknami otwieranymi jest rażącym naruszeniem słusznego interesu sąsiadów inwestycji i ich prawa dożycia w ciszy. Prezydent dopuścił do poważnego zwiększenia skażenia środowiska - w tym sąsiednich nieruchomości - spalinami samochodowymi. Nie zostały określone budynki, których dotyczy nakaz lokalizacji wyrzutni wentylatorów ponad dachami budynków. Nie została określona ich wysokość oraz szczegółowa lokalizacja. Decyzja nie określa sposobu zmniejszenia emisji spalin na sąsiednie działki. Nie wspomina też o zagrożeniu okolicznych mieszkańców wodami, które będą odprowadzane z wykopów.