Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Wa 1387/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Elżbieta Lenart (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant Małgorzata Kulińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...].

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.

Zabudowana nieruchomość [...] położona przy ul. [...], zgodnie ze świadectwem wydanym przez Sąd Okręgowy w W. Wydział Hipoteczny w dniu 12 września 1946 r. za numerem [...], stanowiła współwłasność M. B. i R. z M.

Nieruchomość ta została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) i przeszła z dniem jego wejścia w życie, tj. 21 listopada 1945 r. na własność Gminy m. st. Warszawy, a następnie Skarbu Państwa na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130).

W dniu 24 kwietnia 1948 r. do Zarządu Miejskiego w W. wpłynął wniosek współwłaścicieli nieruchomości M. B. i R. M. o przyznanie im prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości.

Po rozpoznaniu tego wniosku Prezydium Rady Narodowej W. orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] lutego 1951 r. nr [...] odmówiło dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ul. [...], ozn. nr hip [...] i jednocześnie orzekło o natychmiastowej wykonalności powyższego orzeczenia.

W uzasadnieniu orzeczenia organ podniósł, że odmowa przyznania prawa własności czasowej nastąpiła z uwagi na przeznaczenie tej nieruchomości - w opracowywanym planie zagospodarowania przestrzennego - pod budownictwo użyteczności publicznej, co uniemożliwia korzystanie z gruntu przez dotychczasowych właścicieli.