Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2009 r., sygn. III SA/Po 430/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska (spr.) Sędzia WSA Beata Sokołowska WSA Małgorzata Górecka Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska - Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2009 r. przy udziale sprawy ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 20 marca 2006r. Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ M. Górecka /-/ W. Długaszewska /-/ B. Sokołowska WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 5 kwietnia 2004r., Nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu, na podstawie art. 207, art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), art.26 ustawy z dnia 19.03.2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne ( Dz. U. Nr 68, poz. 623 ), art. 64, art. 65 § 4 pkt 2 lit. b i c w związku z art. 23 § 7, art. 70, art. 209, art. 262, art. 198 ustawy z dnia , 9 stycznia 1997r. - Kodeks celny (tekst jednolity z 2001r. Nr 75, poz. 802 ze zm.) oraz § 5 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 02 sierpnia 2001 r. w sprawie wypadków, w których zgłoszenie celne może być unieważnione po zwolnieniu towarów, szczegółowego trybu postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub przy unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów (Dz. U. z 2001 r. Nr 84, poz. 914 ze zm.) oraz art. 2 ust. 2, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 7, art. 11 ust. 1 i 2 i art. 15 ust. 4, art. 18ust.1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 ze zm.) uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne z dnia 30 września 2002 r. dokonane w formie pisemnej na dokumencie SAD OBR [...], dotyczące procedury dopuszczenia do obrotu towaru - tekstylia, w części dotyczącej określenia wartości celnej oraz kwoty długu celnego w wyżej wymienionym dokumencie SAD i określił kwotę długu celnego oraz kwotę podatku od towarów i usług. W zakresie określenia kwoty długu celnego organ pierwszej instancji powołał się na przepisy art. 222 § 1, art.29 w związku z art. 23 § 7, art. 13, art. 19 § 3 i art. 231 ustawy z dnia 9 stycznia 1997r. - Kodeks celny (tekst jednolity z 2001r. Nr 75, poz. 802 ze zm.), § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej, § 2 pkt 3, § § 11 i 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15.10.1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 857 ze zm.). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 30 września 2002 r. S. S. Zakład [...] N. W., W. zgłosił na podstawie dokumentu SAD OBR nr ww. celem objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu odzież. Przedmiotowe zgłoszenie celne zostało przyjęte jako odpowiadające wymogom formalnym określonym w art. 64 § 1 i § 2 Kodeksu celnego i zgodnie z art. 70 Kodeksu celnego przystąpiono do jego weryfikacji, podczas której zakwestionowano wiarygodność przedłożonej faktury nr SD-[...] wagi na bardzo niską cenę sprowadzonego towaru. Utalono to na podstawie materiałów porównawczych, w posiadaniu których jest organ celny, biorąc pod uwagę najniższe ceny podobnych wyrobów stosowanych w transakcjach kupna-sprzedaży w handlu hurtowym oraz analizując zgłoszenia celne OBR z okresu od maja do końca grudnia 2002 r.. Przepis art. 23 § 7 Kodeksu celnego stanowi, że wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną w wypadku, gdy organ celny z uzasadnionych przyczyn zakwestionował wiarygodność i dokładność informacji lub dokumentów służących do określenia wartości celnej. W niniejszej sprawie wartość celna towarów została ustalona zastępczą metodą wyceny określoną w art. 29 § 1 Kodeksu celnego zastosowaniem odpowiednich środków zgodnych z zasadami i ogólnymi przepisami dotyczącymi artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r., Porozumienia w sprawie stosowania art. VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych Handlu z 1994 r., przepisów działu III Kodeksu celnego - Wartość celna towarów. Mając na uwadze wymienione przepisy wyjaśniono dlaczego organ celny nie mógł zastosować metod wyceny określonych w art. art. 23, 25, 26, 27 i 28 Kodeksu celnego, wskazując m.in. na to, że posiadany materiał porównawczy nie zawiera wszystkich potrzebnych elementów, a w szczególności inny jest poziom handlu, inne ilości towaru, inna jakość towaru, jak też brak jest próbek towaru, które można by poddać porównawczym badaniom organoleptycznym. W celu ustalenia rzeczywistej wartości sprowadzonego towaru metodą przewidzianą w art. 29 § 1 Kodeksu celnego pobrano losowo reprezentatywne próbki w obecności zgłaszającego i przekazano je do ekspertyzy do Centrum [...] w P. w celu określenia ceny hurtowej na rynku polskim tego rodzaju towarów podobnych, z uwzględnieniem jakości i gatunku towaru. Na podstawie ekspertyzy z dnia 28 listopada 2002 r. i aneksu z dnia 12 maja 2003 r. ustalono, że ceny hurtowe netto na polskim rynku towarów podobnych kształtują się w następujący sposób 4,50 - 8,00 PLN za sztukę Marża w wysokości 70% została przyjęta na poziomie określonym przez dokonującego ekspertyzę, uwzględniła ona wahania związane z takimi elementami jak: wielkość zakupionej partii towaru, rodzaj towaru, końcówki partii towaru . Ponadto biorąc pod uwagę przepisy dotyczące obrotu towarowego z zagranicą towarami z Sekcji XI Taryfy celnej organ celny przy ustalaniu wartości celnej odliczył od cen towarów podobnych wskazanych w przedmiotowej ekspertyzie 18% stawkę cła podstawowego. Zastosowana stawka podstawowa została przyjęta zgodnie art. 29 § 1 Kodeksu celnego, gdzie wartość celna jest ustalana na podstawie danych dostępnych na polskim obszarze celnym z zastosowaniem środków zgodnych z zasadami i ogólnymi przepisami dotyczącymi artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. oraz w związku z wyjaśnieniami zawartymi w Części pierwszej Postanowień wstępnych do Taryfy Celnej A . Stawki Celne ust. 2, 3 i 4, gdzie przyjęto iż w stosunku do towarów pochodzących z krajów członków Światowej Organizacji Handlu WTO stosuje się stawkę cła konwencyjną, chyba że istnieją przesłanki aby zastosować stawkę preferencyjną, gdy taka jest ustalona. Stawki konwencyjnej nie stosuje się tylko w przypadkach, gdy jest ona wyższa od autonomicznej stawki celnej lub gdy nie można ustalić kraju pochodzenia towaru. Zdaniem organu celnego, zastosowanie dla odliczeń 18% stawki celnej konwencyjnej i marży 70% oraz przyjęcie najniższej z cen wskazanych w ekspertyzie, dowodzą, iż postępowanie celne prowadzone było bezstronnie i w sposób budzący zaufanie, mając na względzie art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Wskazano też, że dla udokumentowania kraju pochodzenia przedmiotowego towaru z C., strona przedstawiła świadectwo pochodzenia na formularzu Form A nr [...] i na jego podstawie wnioskowała o zastosowanie stawki konwencyjnej. Świadectwo to w trakcie prowadzonego postępowania celnego poddano wyrywkowej weryfikacji, która miała na celu potwierdzenie jego autentyczności. Pismem z dnia 29.10.2003 r. zwrócono się z wnioskiem o pomoc prawną do organu państwa obcego w celu uzyskania informacji, czy weryfikowane świadectwo jest autentyczne i zawiera prawidłowe dane. W odpowiedzi C. władze celne przesłały pismo informujące, że przedmiotowe świadectwo pochodzenia nie było wystawione przez ich biuro, a użyte pieczęcie i podpisy są sfałszowane. Wobec tego organ uznał świadectwo za nieautentyczne i dla obliczenia kwoty długu celnego przyjął stawkę celną autonomiczną. Sprowadzone towary należały bowiem do sekcji XI Taryfy celnej, dla których wymagane jest świadectwo pochodzenia. Jako kraj pochodzenia przedmiotowej odzieży przyjęto C., zgodnie z informacją zawartą w załączonej do zgłoszenia celnego fakturze.