Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 kwietnia 2009 r., sygn. III SA/Kr 908/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek Sędziowie WSA Elżbieta Kremer (spr.) WSA Dorota Dąbek Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2009r. przy udziale Prokuratora B. K. sprawy ze skargi L. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 30 lipca 2008r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję organu pierwszej instancji.

Decyzją z dnia 30.07.2008r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. nr 122, poz. 851 z późn. zm.) i § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115) utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2008r. znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u L. G. choroby zawodowej - obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych będącym załącznikiem do cytowanego wyżej rozporządzenia.

Organ odwoławczy przyjął ustalenia faktyczne dokonane przez organ

I instancji o tym, że L. G. był zatrudniony od 1970 r. jako tokarz

w Elektrowni A., od 1973r. jako kierowca wywrotki SKODA LIAZ MTS i autobusów JELCZ RTO i AUTOSAN w Przedsiębiorstwie [...] B. w M., od 1975r. jako kierowca samochodów ciężarowych STAR 28 i STAR 200 w [...] Sp. z o.o. w K. i od 1990 r. do 2006r. jako kierowca autobusów AUTOSAN, JELCZ i STAR w Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji.

Organ podkreślił, że w sprawie orzekały dwie jednostki służby zdrowia właściwe do rozpoznawania chorób zawodowych tj. Ośrodek Medycyny Pracy (który wydał orzeczenie lekarskie nr [...]) oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego (wydał orzeczenie lekarskie z [...] nr [...] a uzupełnił pismem z [...] znak [...]) - placówka naukowo-badawcza resortu zdrowia i opieki społecznej rozstrzygająca w sprawach spornych i wątpliwych, której orzeczenia są merytorycznie ostateczne. W ten sposób został wyczerpany tryb postępowania przewidziany przepisem § 7 cytowanego na wstępie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. W ocenie organu wskazane jednostki lekarskie w sposób szczegółowy, wyczerpująco i jednoznacznie dowiodły braku podstaw do rozpoznania u skarżącego choroby zawodowej wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych. Stwierdzono bowiem, że wykonana diagnostyka audiologiczna wykazała u skarżącego obustronny niedosłuch mieszany (tj. przewodzeniowo - odbiorczy), a więc niecharakterystyczny dla uszkodzenia słuchu wywołanego hałasem. Stwierdzone u skarżącego podwyższenie progu słuchu w audiometrii tonalnej, obliczone jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 1, 2, i 3 kHz wynosi dla UP=34 a UL=28dB. Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego dodatkowo wyjaśnił, że z dostępnych danych wynika, że od 1990r. nie występowało wobec skarżącego narażenie przekraczające 80 dB dla 8 godzin pracy, dodatkowo na wniosek lekarza wykonującego badania profilaktyczne nastąpiła w 2006r. zmiana stanowiska pracy ze względu na stan słuchu. W wywiadzie skarżący neguje przebycie stanów zapalnych uszu. Stwierdzony niedosłuch nie jest typowy dla skutków działania hałasu na narząd słuchu, spowodowany patologią w obrębie ucha środkowego o etiologii pozazawodowej.