Wyrok WSA w Kielcach z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Ke 161/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2009r. sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty za udział w kosztach budowy sieci wodociągowej I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

II SA/Ke 161/09

Uzasadnienie

Uchwałą Nr XV/18/96 z dnia [...] Rada Gminy, na podstawie art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym określiła kwotę za udział w kosztach budowy sieci wodociągowej w wysokości 1.200 zł dla osób nie należących dotychczas do byłych Komitetów Budowy Wodociągu. Rada uchwaliła jednocześnie, że wysokość opłat w kosztach budowy wodociągu określa się na podstawie udziału społecznego mieszkańców co najmniej 30 %, określonego w stosunku do kosztów budowy przez Społeczne Komitety Budowy Wodociągów oraz inflację postępującą w czasie realizacji budowy i po jej zakończeniu.

Uchwała powyższa utraciła moc z dniem 30 sierpnia 2006r. na mocy uchwały Nr XLVI/239/06 z dnia [...]. Rady Gminy.

Skargę na uchwałę Nr XV/18/96 z dnia [...] złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Rzecznik Praw Obywatelskich i zarzucając naruszenie art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, wniósł o stwierdzenie jej nieważności.

W uzasadnieniu skargi jej autor wskazał, że celem podjęcia zaskarżonej uchwały było niewątpliwie uregulowanie zasad uczestnictwa finansowego w kosztach budowy głównej sieci wodociągowej tych mieszkańców, którzy z różnych przyczyn nie przystąpili wcześniej do Komitetów Budowy Wodociągów w miejscowości S.-K., a zatem nie partycypowali w kosztach budowy sieci wodociągowej. Ustalając powyższe zasady, Rada Gminy nałożyła de facto na mieszkańców obowiązek wnoszenia na rzecz Gminy opłat w ustalonej w § 1 tego aktu wysokości, mimo że obowiązek taki nie został sformułowany wprost, a tym samym zaskarżona uchwała nakładała na bliżej nieokreśloną grupę podmiotów obowiązek konkretnego działania, polegającego na wnoszeniu opłat na rzecz Gminy, co przemawia za uznaniem uchwały za akt prawa powszechnie obowiązującego na terenie gminy S. -K.