Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. IV SA/Gl 140/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] ,Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W., na podstawie art. 158 § 1 w związku z art. 157 § 2 i art. 156 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego, zwanej dalej w skrócie K.p.a. (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), odmówił stwierdzenia nieważności decyzji własnej z dnia [...] r., Nr [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, iż decyzją z dnia [...] odmówiono D. K. - K. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu urodzenia i pobytu wraz z rodzicami na pracach przymusowych na terenie III Rzeszy, gdyż wnioskowany przez nią rodzaj represji nie jest represją w rozumieniu art. 1 - 4 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r., Nr 142, poz. 950 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie ustawa o kombatantach. D. K. - K. od decyzji z dnia [...] nie skierowała wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, przez co powołana decyzja stała się decyzją ostateczną.

Stowarzyszenie [...], działając w imieniu D. K.- K., złożyło wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji ostatecznej, powołując się na treść art. 156 § 1 pkt 1 K.p.a. Organ administracji uznał wniosek za bezzasadny, bowiem w sprawie nie zostały naruszone przepisy o właściwości, gdyż to sam Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych lub osoby przez niego upoważnione, na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby oraz rekomendacji stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej lub represji, orzekają o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ustawy o kombatantach. W tej sytuacji wobec wydania przez właściwy organ decyzji ostatecznej z dnia [...] brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku Stowarzyszenia [...].