Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1888/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2009 r. sprawy ze skargi E.z/s F., N. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy Carlo Bossi R- 149940 oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2008r. Nr [...] Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (UP) działający w trybie postępowania spornego, po rozpoznaniu sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy CARLO BOSSI [...] udzielonego na rzecz K. S. z I. na skutek sprzeciwu wniesionego przez E. z N. , na podstawie art. 246 i 247 ust.2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (dalej powoływanej jako: p.w.p.) oraz art. 8 pkt 1 i art. 9 ust.1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (powoływanej dalej jako: u.z.t.) w związku z art. 315 ust.1 i 3 p.w.p., oddalił sprzeciw.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że wnosząca sprzeciw spełniła warunki o których mowa w art. 246 p.w.p. a tym samym mogła zainicjować postępowanie o unieważnienie prawa ochronnego na znak CARLO BOSSI (sporny znak). Zdaniem organu, z uwagi na zgłoszenie spornego znaku pod rządami ustawy o znakach towarowych (zgłoszenia dokonano w dniu [...] maja 2000r.), przepisy tejże ustawy mają zastosowanie w zakresie oceny ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na ten znak. Organ podniósł, że w rozpatrywanej sprawie wnosząca sprzeciw zarzuciła, iż prawo ochronne na sporny znak zostało udzielone z naruszeniem przepisów art. 8 pkt 1 i art. 9 ust.1 pkt 1 i 2 uzt oraz art. 6 bis Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883r. o ochronie własności przemysłowej (Dz.U. z 1922r, Nr8, poz.58 ze zm. powoływanej dalej jako "Konwencja paryska"). Przy czym stawiając zarzut naruszenia powyższych przepisów wnosząca sprzeciw powołała się na wyłączne prawo do znaku BOSS, który to znak w jej ocenie jest powszechnie znany i renomowany. Spółka E. wskazała, że wyłączne prawo do znaku BOSS wynika z rejestracji na jej rzecz, z wcześniejszym pierwszeństwem, szeregu znaków z elementem BOSS. Oddalając sprzeciw UP stwierdził, że w toku niniejszego postępowania administracyjnego wnosząca sprzeciw zbyła prawa do przeciwstawionych znaków na rzecz H. z siedzibą w M., N. i nie wykazała, aby w.w. firma H. była zainteresowana postępowaniem w przedmiotowej sprawie, jak również aby upoważniła wnoszącą sprzeciw do występowania w jej imieniu. Nie wykazała także, aby w wyniku zobowiązań kontraktowych spółka E. była zobligowana do dalszego prowadzenia spraw spornych wszczętych przed datą cesji praw do w.w. znaków towarowych z elementem BOSS ma rzecz firmy H. Zdaniem organu dowodem na potwierdzenie powyższego nie może być uznany załączony do akt sprawy przez spółkę E. e-mail z [...] maja 2006r. W ocenie organu, także z umów cesji praw do przeciwstawionych znaków nie wynika, aby wnosząca sprzeciw była upoważniona do prowadzenia postępowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nie ma w nich jakichkolwiek postanowień w tym zakresie. Fakt posiadania praw do przeciwstawionych znaków zarówno w dacie zgłoszenia spornego znaku jak również w dacie zgłoszenia sprzeciwu nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie albowiem, zdaniem organu, wobec utraty tych praw (na skutek cesji) wnosząca sprzeciw nie może skutecznie się na nie powoływać bez upoważnienia aktualnego właściciela praw do tych znaków. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych organ podkreślił, że podmiot domagający się unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy musi wykazać naruszenie w następstwie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy własnych praw, nie zaś praw osób trzecich. Organ przywołał także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007r. sygn. akt VI SA/Wa 781/07, który rozpatrując po raz pierwszy przedmiotową sprawę stwierdził nieważność decyzji z dnia [...] listopada 2006r. Nr [...] uznając, że decyzja została skierowana do osoby nie będącej strona w sprawie (adresatem decyzji była firma H. z siedzibą w M., N.