Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2009 r., sygn. VI SA/Wa 2345/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty statusu zakładu pracy chronionej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] kwietnia 2008 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz skarżącego J. K. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2008 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej (dalej Minister) utrzymał w całości w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej Wojewoda) z dnia [...] kwietnia 2008 r., którą stwierdzono z dniem [...] lipca 2000 r. utratę statutu zakładu pracy chronionej przez [...] K. J. (dalej skarżący).

Wojewoda w uzasadnieniu swojej decyzji stwierdził, że skarżący jako pracodawca spełniał warunki określone w art. 28 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92), cytowana dalej jako ustawa oraz, że nie spełnia jednego z bezwzględnych obowiązków warunkujących posiadanie statusu zakładu pracy chronionej, określonego w art. 28 ust. 1 pkt 1a ustawy, tzn. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w firmie skarżącego w lipcu i sierpniu 2000 r. wyniósł poniżej wymogu ustawowego określonego na poziomie 40 %. Organ wskazał, że dokonując w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy wyliczenia wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w firmie skarżącego, nie zaliczył R. G. ani A. P. do osób niepełnosprawnych, z uwagi na to, że nie przedstawiono ważnych orzeczeń o zakwalifikowaniu tych osób do osób niepełnosprawnych, mimo, że skarżący był wzywany do ich przedłożenia. W konsekwencji Wojewoda uznał, że w miesiącu sierpniu 2000 r. przeciętne zatrudnienie w etatach wynosiło: 48,85 etaty ogółem, w tym osób niepełnosprawnych 19,35 etatów, osób zaliczonych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności 5 etatów, zatem wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem wynosił 39,61 %, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wynosił 10,24%.