Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2009 r., sygn. V SA/Wa 27/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska-Szary, Sędzia WSA - Małgorzata Rysz (spr.), Asesor WSA - Joanna Gierak - Podsiadły, Protokolant - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2009 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia ... lutego 2006 r. nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. M. S. - Kancelaria [...] tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę ... zł (...), w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę ... zł (... złotych), tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę ... zł (..., ...).
Uzasadnienie
M. K., obywatel Republiki S., w dniu ... września 2004r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w związku z usiłowaniem przekroczenia granicy państwowej z Rzeczypospolitej Polskiej do Republiki Federalnej N. wbrew przepisom, posługując się polskim dokumentem podróży Nr ... oraz kartą pobytu wystawionymi na dane osobowe - E. M.
Postanowieniem z dnia ....09.2004r. w sprawie o sygn. akt ... Sąd Rejonowy w S. orzekł o zastosowaniu wobec skarżącego tymczasowego aresztowania. Powyższy środek zapobiegawczy został uchylony postanowieniem Sądu Rejonowego w S. z dnia ... listopada 2004r. sygn. akt ...
W dniu ... stycznia 2005 r. Wojewoda Z., na wniosek Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej, wydał decyzję Nr ... orzekając o wydaleniu M. K. z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 14 dni od dnia uzyskania zastępczego dokumentu podróży, przez przejście graniczne, każde prawnie dozwolone. W jej uzasadnieniu organ stwierdził m.in., że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do udzielenia zgody na pobyt tolerowany, z uwagi na to, że wydalenie cudzoziemca z terytorium RP nie nastąpi do kraju, w którym zagrożone byłoby jego prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego, w którym mógłby zostać poddany torturom albo nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu lub być zmuszony do pracy lub pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.