Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 marca 2009 r., sygn. III SA/Po 48/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz M. Geremek (spr.) Sędzia WSA Barbara Koś WSA Mirella Ławniczak Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2009 r. przy udziale sprawy ze skarg B.J. i T.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe o d d a l a s k a r g i /-/M. Ławniczak /-/T. M. Geremek /-/B. Koś

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...]. nr [...] uznał za nieprawidłowe w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej przez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycją nr 183 z dnia 13 listopada 2002r. oraz zgłoszenie uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...]. Powiadomił importera T.K. oraz przedstawiciela pośredniego B.J. S.J. o retrospektywnym zarejestrowaniu uzupełniającej kwoty długu celnego. Naliczył od tej kwoty odsetki wyrównawcze.

Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu decyzją z dnia [...]. nr [...] działając na skutek odwołań T.K. oraz B.J. S.J. zaskarżoną decyzję:

- uchylił w części dotyczącej wezwania do zapłaty odsetek wyrównawczych, umarzając postępowanie w tym zakresie;

- utrzymał w mocy w pozostałej części podzielając ustalenia faktyczne i kwalifikację prawną organu pierwszej instancji.

Organy ustaliły, że w dniu 20 listopada 2002r. przyjęte zostało przedmiotowe zgłoszenie celne uzupełniające sporządzone na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej. Importowany towar objęto procedurą dopuszczenia do obrotu w oparciu o zawnioskowaną konwencyjną stawkę celną. Do zgłoszenia celnego załączono świadectwo pochodzenia nr [...] z [...] r. Tajwańskie władze celne, w odpowiedzi na wniosek o dokonanie kontroli świadectwa, w piśmie z dnia 20 stycznia 2004r. nie potwierdziły autentyczności tego dokumentu.

W uzasadnieniu wydanych decyzji wyjaśniono, iż art. 83 w związku z art. 13 §1 i § 3 pkt 2 ustawy z dnia 09 stycznia 1997 - Kodeks celny (Dz.U. z 2001r. nr 75, poz. 802 ze zm.) upoważnia organy celne do weryfikacji prawidłowości zgłoszenia celnego, załączonych dokumentów oraz danych dotyczących przywozu i wywozu co do sposobu, warunków i zakresu stosowania stawek celnych. Obrót handlowy był prowadzony w oparciu o Klauzulę Najwyższego Uprzywilejowania (KNU) w ramach reguł wypracowanych przez Układ Ogólny w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT), a następnie przez Światową Organizację Handlu (WTO). Importowany towar podlegał regułom handlu niepreferencyjnego, w którym stosowane są stawki autonomiczne i konwencyjne. Jako podstawę prawną określenia pochodzenia towarów przyjęto art. 16 do art. 19 Kodeksu celnego oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz.U. nr 130, poz. 851 ze zm.).