Wyrok WSA w Opolu z dnia 12 marca 2009 r., sygn. II SA/Op 641/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński - spr. Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 marca 2009 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. - zwaną dalej K.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania T. R. od decyzji działającego z upoważnienia Burmistrza [...] Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...], nr [...], w sprawie przyznania specjalnego zasiłku celowego na zakup żywności, leków i opłaty w wysokości 100 zł oraz w sprawie odmowy przyznania zasiłku celowego, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Kolegium przedstawiło stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że wnioskiem z dnia 2 czerwca 2008 r. T. R. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] o przyznanie zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego na pokrycie kosztów jakich nie jest w stanie sam ponieść z powodu niedostatku. We wniosku podał, że w miesiącu maju 2008 r. poniósł wydatki w łącznej kwocie 962,30 zł na czynsz, dopłatę do wody, energię elektryczną i gaz, leki itp., a także na spłatę zobowiązań względem osoby prywatnej.

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], w wyniku rozpatrzenia omówionego wniosku, orzekł o przyznaniu T. R. zasiłku celowego specjalnego w wysokości 100 zł na zakup żywności, leków i opłat, jednocześnie odmawiając przyznania zasiłku celowego. W uzasadnieniu tej decyzji organ uznał, w oparciu o przeprowadzony wywiad środowiskowy, oraz załączoną do wniosku dokumentację, że strona nie kwalifikuje się do przyznania zasiłku celowego, albowiem jej dochód wynosi 481,30 zł miesięcznie i jest wyższy od kryterium ustawowego, od którego zależy prawo do tego świadczenia. Równocześnie uznał, iż sytuacja życiowa strony uzasadnia przyznanie specjalnego zasiłku celowego. W 2008 r. Ośrodek na realizację zasiłków celowych dysponował kwotą 95083 zł miesięcznie, wobec czego przeciętna wysokość zasiłków celowych dla rodzin wynosiła średnio 120 zł, a dla osób samotnych 80 zł, natomiast najwyższa wysokość zasiłku wynosiła odpowiednio 350 zł i 220 zł. Zasiłek w maksymalnej wysokości przyznawany był jednak w sytuacjach wyjątkowych oraz w okresie zimowym na zakup opału. Organ wskazał ponadto, że w miesiącu maju 2008 r. do organu wpłynęło 637 podań o udzielenie pomocy, zaś w miesiącu czerwcu 2008 r. do dnia wydania decyzji wpłynęły 704 podania. Ponadto stwierdził, że ustalając wysokość zasiłku celowego każdą sprawę rozpatruje indywidualnie, mając na uwadze całokształt sytuacji rodzinnej, bytowej i materialnej osób ubiegających się o pomoc, bacząc przy tym, aby przy podziale środków pomocą obejmować osoby najbardziej potrzebujące. Organ podał także, że w przypadku strony, ustalając wysokość zasiłku celowego uwzględnił fakt, iż wnioskodawca ma własne źródło dochodów w postaci renty i jest objęty stałą pomocą ze strony Ośrodka. W maju 2008 r. otrzymał specjalny zasiłek celowy w wysokości 120 zł, jeden bezpłatny posiłek dziennie, pomoc na zakup żywności w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" w kwocie 60 zł oraz korzystał z usług opiekuńczych, w czerwcu 2008 r. otrzymał również zasiłek celowy w wysokości 120 zł, oraz pozostałe świadczenia analogicznie jak w maju. Organ zwrócił uwagę, że skarżący sam zrezygnował z ubiegania się o dodatek mieszkaniowy.