Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 marca 2009 r., sygn. I SA/Lu 47/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Referent stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2009 r. sprawy ze skargi A. spółka cywilna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń - grudzień 2004 r. oraz dodatkowego zobowiązania podatkowego za te miesiące I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania "A" s.c., od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nr [...] z dnia [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień i grudzień 2004 r., określającej kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za: styczeń, luty, sierpień, październik i listopad 2004 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za: styczeń, luty, sierpień, październik i listopad 2004 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r. w kwocie 6.369 zł i określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r. w kwocie 6.365 zł, w pozostałej części zaś utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podnosił, że w trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w "A" s.c. w Ś. w zakresie prawidłowości i rzetelności prowadzonej dokumentacji podatkowej, deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za 2004 r. stwierdzono zaniżenie podatku należnego VAT.