Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 marca 2009 r., sygn. I SA/Ke 58/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Jagiełło,, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 marca 2009r. sprawy ze skargi S. L. - P.W.I. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] nr [...]w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2. określa, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz S. L. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 czerwca 2007r. znak [...] Dyrektor Izby Celnej w K., po rozpatrzeniu odwołania S. L. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe I. w K., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia 8 grudnia 2006r. znak [...], w której organ uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe, określił wysokość długu celnego z tytułu wprowadzenia na polski obszar celny samochodu osobowego marki Opel Omega i zmienił elementy zgłoszenia celnego.

Organy ustaliły, że S. L. w dniu 27 stycznia 2004r. zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym samochód marki Opel Omega przywieziony z Holandii. W polu 42 zgłoszenia celnego zadeklarował wartość celną towaru w wysokości 1550 EUR. Do zgłoszenia celnego zgłaszający załączył fakturę nr 240068 z dnia 20 stycznia 2004r., z której wynikało, że wartość pojazdu wynosi 1400 EUR, DWC, opinie rzeczoznawcy samochodowego określającego wartość zgłoszonego samochodu na rynku polskim w wysokości 13800 zł. W ramach wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich, realizowanej na podstawie przepisów rozporządzenia Rady (WE) Nr 515/97 z dnia 13 marca 1997r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między państwami Członkowskimi a Komisją, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U.UE.L z dnia 22 marca 1997r., 82/1), holenderskie władze celne przekazały polskim organom celnym dokumenty firmy "H." - sprzedawcy samochodu, tj.: kopię faktury nr 240068 z dnia 20 stycznia 2004r., wystawionej dla firmy Przedsiębiorstwo Wielobranżowe I. S. L., opiewającą na kwotę 3000 EUR, książkę sprzedaży, w której odnotowano wpłatę kwoty 3000 EUR przez firmę Przedsiębiorstwo Wielobranżowe I. S. L., kopię paszportu S. L. oraz deklarację eksportową z podaną w niej kwotą faktury 3000 EUR. Holenderskie władze celne przekazały polskim władzom celnym uwierzytelnione kserokopie tych dokumentów. Na podstawie tych dokumentów organ celny ustalił, że wartość transakcyjna, tj. cena zapłacona za sprowadzony samochód wynosi 3000 EUR oraz doliczył do tej wartości koszty transportu i ubezpieczenia w kwocie 150 zł ustalając, że wartość celna samochodu wynosi 3150 EUR, tj. 14918 zł. Organ uznał, że kwotę należnego cła należało obliczyć z zastosowaniem stawki autonomicznej przyjmując, że stawki celnej obniżonej (UE) nie można było zastosować, ponieważ faktura przedłożona przez zgłaszającego zawiera nieprawdziwe dane, dlatego umieszczone na niej oświadczenie eksportera o preferencyjnym pochodzeniu towaru nie mogło być uznane za wiarygodne. Z kolei oświadczenie eksportera o pochodzeniu towaru umieszczone na kopii faktury, przekazanej przez holenderskie władze celne, zdaniem organu, nie mogło być przyjęte, ponieważ dowód ten nie został przedstawiony w oryginale i z naruszeniem art. 21 ust. 6 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego, tj. po upływie dwóch lat od dnia dokonania importu. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, iż pismo holenderskiej administracji celnej z dnia 5 lipca 2006r. oraz załączniki do tego pisma są zagranicznymi dokumentami urzędowymi. Z faktu tego, zdaniem organu, wynika domniemanie zgodności z prawdą oświadczenia holenderskiego organu celnego, a także to, że polskie organy celne nie mają prawa kwestionowania uzyskanych oficjalną drogą wyników kontroli. Przekazane dokumenty stanowią wystarczającą podstawę do zakwestionowania zadeklarowanej wartości celnej importowanego samochodu.