Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 marca 2009 r., sygn. III SA/Gl 88/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Karpińska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Gabriela Jyż (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marta Lewicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2009 r. przy udziale - sprawy ze skargi M.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług (interpretacji prawa podatkowego) oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. odmówił zmiany postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r. nr [...], stanowiącego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika - M.L. dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności biegłego sądowego, powołując się przy tym na art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm. - odtąd O.p.). W uzasadnieniu organ odwoławczy przypomniał, że wnioskiem z [...] r. M.L. zwrócił się do organu I instancji o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania czynności wykonywanych przez biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznej ekspertyzy dokumentów na mocy postanowień organów procesowych. W ocenie strony, biegły sądowy, który wykonujący ekspertyzy na mocy postanowień organów procesowych (sądów, prokuratury, organów dochodzeniowo-śledczych) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że podstawę prawną eksperckiej działalności biegłych sądowych stanowią przepisy prawa materialnego i procesowego, które ustalają pozycję biegłego sądowego jako podrzędną organowi procesowemu a jednocześnie przesądzają o prawnym charakterze stosunku prawnego wiążącego obie te strony. Jest to stosunek procesowy (a więc publicznoprawny), a nie stosunek cywilnoprawny. Nadto wskazał, iż zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy o VAT z 2004 r. jej przepisów nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. W ocenie podatnika taka sytuacja ma miejsce w przypadku relacji: organ procesowy - biegły. W dalszej kolejności wnioskodawca stwierdził, iż istota wątpliwości wynika z niejednoznacznej interpretacji art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT z 2004 r.. Wnioskodawca przywołał pismo Ministerstwa Finansów z 11 lutego 2005 r. uznając, iż stanowisko przedstawione w tymże piśmie a dotyczące biegłych sądowych jest nieprawidłowe. Podatnik twierdził, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT z 2004 r. czynności wykonywane przez biegłego sądowego nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji nie jest on podatnikiem podatku od towarów i usług.