Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 marca 2009 r., sygn. II SA/Gd 908/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi S. O. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 5 listopada 2008 r., nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

S. O. wystąpił 3 kwietnia 2003 roku do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o przyznanie mu uprawnień kombatanckich. Ostatecznie - we wniosku z dnia 27 kwietnia 2006 roku (k. 85 akt administracyjnych) - sprecyzował, iż domaga się przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu działalności w szeregach wojennej i powojennej konspiracji w okresie lat

1942-1947 ("walka zbrojna w Ruchu Oporu Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej i Wolność i Niepodległość"), jak również z tytułu uwięzienia za działalność polityczną związaną z walką o suwerenność i niepodległość ("uwięzienie polityczne na mocy wyroku Rejonowego Sądu Wojskowego w Szczecinie w roku 1952").

Decyzją z dnia 24 września 2008 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 i 5, art. 4 ust. 1 pkt 4 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 roku, nr 42, poz. 371 ze zm. - dalej jako "ustawa o kombatantach"), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił S. O. przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wskazał na treść art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o kombatantach, zgodnie z którym przepisy ustawy stosuje się także do osób, które przebywały w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy skazania w latach 1944-1956, na podstawie przepisów wydanych przez władze polskie, przez sądy powszechne, wojskowe i specjalne za działalność polityczną bądź religijną, związaną z walką o suwerenność i niepodległość. Organ wyjaśnił także, iż zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o kombatantach powyższe okoliczności potwierdza w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek zainteresowanej osoby, prezes sądu okręgowego. Jest to zatem wyłączna kompetencja prezesa sądu okręgowego, zaś Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie może samodzielnie oceniać okoliczności podnoszonych w tym względzie przez stronę. Organ stwierdził także, iż decyzją Prezesa Sądu Okręgowego z dnia 11 kwietnia 2006 roku odmówiono potwierdzenia faktu pobytu S. O. w więzieniu polskim za działalność polityczną lub religijną. Z tego względu Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania stronie uprawnień kombatanckich w oparciu o art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o kombatantach.