Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r., sygn. III SA/Wa 2949/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska (sprawozdawca), Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2009 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 3029 zł (słownie: trzy tysiące dwadzieścia dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) oraz art. 2 ust. 3 pkt 1 i art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm., dalej "ustawa o VAT z 1993 r.") i art. 99 ust. 12 i art. 109 ust. 5 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT z 2004r.") - po rozpatrzeniu odwołania S. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej zwanej "Spółką" lub "Skarżącą") - utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] 01-04.2004 określającą kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2004 r. oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2004 r.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, że w trakcie przeprowadzonej kontroli podatkowej stwierdzono, iż w okresie objętym tą kontrolą Skarżąca nie opodatkowała podatkiem od towarów i usług czynności związanych ze zużyciem (przekazaniem) materiałów promocyjno-reklamowych na cele określone przez Spółkę jako szkoleniowe. Jak ustalono głównym przedmiotem działalności Skarżącej jest sprzedaż luksusowych artykułów kosmetycznych na rzecz podmiotów krajowych zajmujących się sprzedażą detaliczną.