Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r., sygn. V SA/Wa 2958/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Małgorzata Rysz, Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Joanna Zabłocka (spr.), Protokolant - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2009 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług; 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] w zakresie dotyczącym ustalenia ogólnej wartości faktury (pole [...] SAD); 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz P. Spółki z o.o. w W. kwotę 370 (trzysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania sądowego; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja w uchylonej części nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Na podstawie zgłoszenia celnego dokonanego przez spółkę P. Sp. z o. o. w W. z [...] sierpnia 2001 r. nr [...] objęto procedurą celną dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym towar w postaci leków.

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. decyzją z [...] czerwca 2004 r. nr [...], uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej i orzekając w tym zakresie określił wartość celną w skorygowanej wysokości, a także od tak zmienionej wartości celnej określił wysokość podatku od towarów i usług.

Orzekając w sprawie na skutek odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] grudnia 2004 r. nr [...], uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej podstawy prawnej i orzekając w tym zakresie w miejsce wymienionego w decyzji art. 65 § 4 pkt 2 lit b wskazał art. 65 § 4 pkt 2 lit c i wyłączył art. 29 § 1 Kodeksu celnego; uchylił też decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej określenia wysokości kwoty podatku od towarów i usług i orzekł, iż z przyczyn formalnych brak było podstaw do wydania rozstrzygnięcia w tym zakresie; w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.