Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2009 r., sygn. I SA/Gl 801/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2009 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., działając na podstawie art. 75 i art. 233 § 1 pkt 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. nr 8 z 2005 roku, poz. 60 z późniejszymi zmianami), art. 17, art. 18, art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych (tj. Dz.U. nr 79 z 2001 roku, poz. 856) oraz art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. nr 9 z 2002 roku, poz.84), po rozpatrzeniu odwołania A - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. od decyzji Wójta Gminy P. z dnia [...], nr [...], którą organ określił Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2002 rok w kwocie [...] złotych oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w tym podatku w kwocie [...] złotych, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i orzekł o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2002 rok.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że wnioskiem z dnia 21 grudnia 2006 roku A zwróciła się do organu podatkowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2002 rok, a wraz z wnioskiem złożyła skorygowaną deklarację podatkową. Korektą objęto nieruchomości, które - zdaniem podatnika - podlegały w 2002 roku ustawowemu zwolnieniu od podatku od nieruchomości, ustanowionemu w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (w brzmieniu obowiązującym w roku 2002), zgodnie z którym, od podatku od nieruchomości zwolnione są budowle wykorzystywane wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego i zajęte pod nie grunty.