Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 lutego 2009 r., sygn. I SA/Bk 470/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), asesor WSA Jacek Pruszyński, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 lutego 2009 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 rok oraz określenia odsetek za zwłokę od należnych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych za niektóre miesiące 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Nr [...] określił J. J. (dalej powoływana również jako skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie [...] zł oraz określił odsetki za zwłokę od należnych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych za niektóre (luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, listopad i grudzień) miesiące 2003 r.

W bardzo obszernym uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, iż przeprowadzone postępowanie kontrolne wykazało szereg nieprawidłowości, zarówno w zakresie przychodów (pkt. 3.2 decyzji) jak i kosztów uzyskania przychodów (pkt. 3.1 decyzji). W ocenie organu stwierdzone nieprawidłowości świadczą, iż podatkowa księga przychodów i rozchodów zarówno w zakresie przychodów z działalności gospodarczej jak i kosztów ich uzyskania za 2003 r. była przez podatniczkę prowadzona nierzetelnie z naruszeniem przepisów prawa.

W ocenie organu ustalenia kontroli prowadzą do wniosku, że dane wynikające z prowadzonej przez podatniczkę podatkowej księgi przychodów i rozchodów, po korektach przychodów i kosztów uzyskania przychodów o nieprawidłowości stwierdzone na podstawie dowodów zgromadzonych w toku postępowania pozwalają na określenie dochodu do opodatkowania za 2003 r. Dlatego też organ, zgodnie z art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako o.p.) odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami zgromadzonymi w toku postępowania, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania. W wyniku dokonanych wyliczeń organ przyjął, iż przychód podatniczki, po korektach dokonanych według ustaleń kontroli wyniósł [...] zł, koszty uzyskania przychodów, po korektach z ustaleń kontroli [...] zł zaś dochód [...] zł. Podatek należny, po zaokrągleniu do pełnego złotego, zdaniem organu wyniósł [...] zł. Biorąc pod uwagę fakt, iż podatniczka w złożonym zeznaniu zadeklarowała podatek w wysokości [...] zł zaniżenie podatku należnego wyniosło [...] zł.